beyler hiçbirşey hissedemiyorum

Panpalar aşk acısı gibi yannan kürek bir sebep yüzünden çok garip bir durumdayım. Bu aşk acısı gibine daha önnce bir çok kere yakalandım ve her seferinde atlatmam biraz uzun sürdüysede geriye hiç bir iz bırakmadan yok etmeyi başardım. Fakat herkeste olduğu gibi benim içinde gereğinden fazla yaralayan veya hiç iz bırakmadan yok edilemeyen biri oldu nihayet... Saçma sapan süren bir uzak mesafe ilişkisi , kendisiyle ilgili bir ton sorunu olan bir insanla diyalog kurma çabaları, sabahlara kadar telefonda muhattabına moral vermek için türlü maymunluklar yapıp karşında ki insanın üzüntüsüne dayanamayıp içten içe ağlamak, varla yok arasında gidip gelen bir yakınlaşma ve böyle sürüp giden 1.5 yıl ardından unutamamakla geçen 2 yıl. işte benim hikayem kısaca bu şekilde. Lakin değinmek istediğim nokta ilişkinin biçimi ya da içeriği değil. ilişki bittikten sonraki garip tavırlarım. Şöyle ki bana benim istediğim gibi değer vermeyen bir tiple 1.5 yıl geçirmiştim, bu 1.5 yılın çoğunuda söz konusu hatunla telefonda konuşarak geçirmiştik bana hissettirdiği tek şey ise acizlikti. Evet acizdim çünkü onun bütün dertlerine merhem olamamıştım, acizdim çünkü kendmi kabul ettirememiştim. Bu güçsüzlüğümü bana gösterince otomatik olarak benim ego hop aşağıya... Ego o kadar muallak bir mekanizma ki kendi biraz aşağılara düşsün çıkmak için yapmayacağı hiçbirşey yok. Buna körkütük aşık olmakta dahil. O'ndan sonra ki ilişkilerimde bu berbat durum hep kendini gösterdi. Mesela bir kız arkadaşımlayken kendi kendime sürekli telkin ettiğim şey " kalbinde bir tek O var... ondan başkası bu şerefe nail olamaz... şu anda yanında ki kızı asla sevemeyeceksin... " tarzı cümlelerdi. Tabi çok sonra farkettim bunların tek amacı kendimi çok özel biri olduğuma ve benim sevgimin sadece tek bir kişiye ait olduğuna ve onun haricinde hiç kimsenin bu kalbe girmeye layık olmadığına inanmakmış. Şimdi böyle bir durumda kendimi ona karşı alçaltırken diğer tüm dişilere karşı yüceltiyordum fakat bu seferde değişik bir problem ortaya çıkıyordu : diğer tüm dişilerden yüksekteyken birisine diz çökmüş oluyordum ve bu hissettiğim yalancı aşkı körükleyip bir sür sonra gerçeğe dönüştürüyordu.

Yukarıda bahsettiğim döngü 2 yıl boyunca tekrarladı ve ben 2 yıl boyunca dünya üzerinde sadece bir kişiyle ilgili hayaller kurdum , sadece bir kişiyi düşündüm... En nihayetinde her aşık gibi bende alkolün verdiği gazla beraber eeeh giberim böyle aşkın ızdırabını diyip telefona sarıldım ve aradım. 2 yıl sonra O'nun sesini ilk defa duymamla beraber bir anlık bir yaşama sevincimi desem huzur mu desem bir duygu kapladı içimi. Konuşmamız ilerledikçe ve aldığım alkol miktarı sınırı baya bir aşınca konuşmanın çehreside "nasılsın? iyi misin? neler yaptın?" modundan ,"seni hala çok seviyorum, ühü ühü ühü , hep mutlu ol , yemin ediyorum seni unutacağım" şekline kaydığı dönemde öğrendiğim bir şey benim tabiri caizse ağzıma sıçtı o an. Beni hayatından silmesinin tek sebebi başka biri ile yakınlaşması ve o birinin geçen 2 yılda hep onla olması imiş. Evet bu durumu öğrendikten sonra hayatımda daha önce hiç hissetmediğim birşey yaşadım o da hissizlik...

Hissizlik öyle garip bir durum ki şu anda bunları yazarken neden yazdığımı bilmiyorum. Bunları yazmak beni en ufak şekilde rahatlatmıyor veya en ufak bir şekilde üzmüyor. Sevinmiyorum , üzülmüyorum , gülüyorum ama sadece gülmem gerektiği anlarda yalandan gülüyorum ,ağlamıyorum, geleceğim hakkında kaygılanmıyorum, dışarda gördüğüm dişilere karşı artık aaa bak böyle bir kız işte benim istediğim tarzı yaklaşımlarda bulunamıyorum... Kısacası hiçbirşey gelmiyor içimden... Sadece işime gidiyorum , yemek yiyiorum uyuyorum. Arkadaşlarımla konuşmak hiçbirşey ifade etmiyor. Sanki artık kelimeler beni etkilemiyormuş gibi geliyor. Ve tahminimce herşeyden kötüsü bunlar beni hiç rahatsız etmiyor...

Yaklaşık 1 aydır bu şekildeyim ve daha hiç bir rahatsızlık hissetmedim. Kurtulmak istiyor muyum bu halet-i ruhiyeden diye sorduğumda kendime yanıt alamıyorum... Bir sonra ki yazımda eğer bir değişim olur da birşeyler hissedebilirsem yazacağım şimdilik bu durumun ne kadar süreceğini ve ortaya çıkmasına sebep olan duygumun ne olduğunu açığa kavuşturamıyorum.

edit: harbi lan ne yazmışım öyle amk elimin ayarını gibeyim daha yeni farkettim kusura bakmayın panpalarım fakat özet bu üşenmeyin okuyun giberim