beyler sikmedim yapamadim işte

saat 23,00 civariydi üstümde bi yorgunluk vardi uzanmişim dalmişim uyuma değil sadece böyle 1-2 saat gözlerim acık dünyadan haberim yok gibiydi kapi acildi ve içeri girdi hiç birşey demedi ağliyordu yani ağlamişti belliydi gözleri şişmiş böyle ağlamiş olarak geldi yüzünü felan yıkamiş ama işe yaramamişti ben ise az cok fark edebiliyordum agladiğini yanima geldi sarildi gözlerime bakti sadece bende işte o an yine kaybediyordum ailemden herşeyimden önemli olmuştu anna
ilk kez böyle hissettim rüyamda bile böyle olmadi adriana lima gelse böyle hissetmezdim o derece bağlanmişim o derece asık olmusum ama kendimi ikna etmiyorum asık oldun diye cünkü yapamazdim ne kadar kaybetmiş olsamda pes etmemeliydim işini görüp git olayi söz konusu olma sansı kalmamişti bile ama yinede noluyo ya napiyorsun diye mirildaniyordum ama gözlerine baktiğimda hele ağlamiş haldeki gözleri yemin ediyorum tanrının kızıydı herşeyi unutturdu
noldu dediğimde " egal " dedi boşver yani nein sag bitte dedim lütfen söyle gibisinden ve şok oldum o cümleyi duydum ya kaybedişin alasini yaşicaktim lost dizisi bile bu kadar düşüp kaybetmemişti ve dediği şuydu ben gitmek istemiyorum seni kaybetmek istemiyorum dedi ben ondan daha cok üzüldüm ağlicaktim yapmadim. direndim cünkü 2-3 güne gidiceksin kız bunlari dedi ve sen gidiceksin hem kendin tak gibi bi hal alıcaksin hem kız tek derdin üzülmemendi şimdi iki derdin var ve artık kendimide geçtim o kızı nasıl üzebilirdim üzmemeliydim üzemezdim üzmek istemiyordum
öyle dedikten sonra ich bin immer da ben hep burdayim dedim salak kafam neyine güvenerek umut vaadettiysem 2-3 gün sonra gidicektim ama inanin o durumdaki bi kıza hayir diyemezsiniz üzemezsiniz elimde bi tak yoktu köpek gibi 2-3 gün sonra gidicektim yani ama dedim işte ben burdayim gitmicem diye güldü ve sarildi bu ani hiçbirşeye değişmezdim sarilmasi gülmesi gözyaşlarini sildim tekrar sarildi bana karsılıklı seni seviyoruzlarla uyuduk