1. 1.
    0
    MAKBER-i SACiT
    Eyvah! Ne yer, ne sacit kaldı,
    Gönlüm dolu ah-u zâr kaldı.
    Şimdi buradaydı, gitti sözlükten,
    Gitti ebede gelip ezelden.
    Ben gittim, o haksar kaldı,
    Bir köşede tarumar kaldı,
    Baki o enis-i dilden, eyvah,
    Sözlükte bir mezar kaldı.
    //////////////////////////////////////
    Bildir bana nerde, nerde Yarab,
    Kim attı beni bu derde Yarab?
    Nerde arayayım o dil rübayı,
    Kimden sorayım bi-nevayı?
    ///////////////////////////////////////////
    Derler ki unut o aşnayı,
    Gitti tutarak reh-i bekayı,
    Sığsın mı hayale bu hakikat?
    Görsün mü gözüm bu macerayı?
    ///////////////////////////////////
    ür'atle nasıl da değişti halim,
    Almaz bunu havsalam, hayalim.
    Çık SACiT! Lahdden kıyam et,
    Yadımdaki haline devam et.
    //////////////////////////////////////
    Ketmetme bu razı, söyle bir söz,
    Ben isterim, ah, öyle bir söz.
    Güller gibi meyl-i ibtisam et,
    Dağ-ı dile çare bul, meram et.
    /////////////////////////////////////
    Bir tatlı bakışla, bir gülüşle,
    Eyyamı hayatımı temam et,
    Makber mi nedir şu gördüğüm yer?
    Ya böyle reva mı ey cay-ı moderater?
    amandeyom
    not:moderater kafiye uysun diye
    ahmet vefik paşa ya teşekkür etmek istiyorum ondan feyz aldım
    ağlıyorum şuan bide şiiri yazarken leptopta ı harfi çıktı nasıl takcam onu
    ···
   tümünü göster