1. 101.
    0
    şüheda gövdesi, bir baksana dağlar taşlar...
    o, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar,

    yaralanmış temiz alnından uzanmış yatıyor;
    bir hilal uğruna ya rab, ne güneşler batıyor!

    ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
    gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

    ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhid'i...
    bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi...

    sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
    gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.

    herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab...
    seni ancak ebediyyetler eder istiab.

    "bu, taşındır" diyerek kabe'yi diksem başına;
    ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;

    sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle,
    kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle;

    mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan;
    yedi kandilli süreyya'yı uzatsam oradan;

    sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına,
    uzanırken gece mehtabı getirsem yanına,

    türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
    gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

    tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
    yine bir şey yapabildim diyemem hatırana.

    sen ki, son ehl i salibin kırarak savletini,
    şarkın en sevgili sultanı salahaddin'i,

    kılıç arslan gibi iclaline ettin hayran...
    sen ki islam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

    o demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;
    sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;

    sen ki; asara gömülsen taşacaksın... heyhat,
    sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...

    ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
    sana ağuşunu açmış duruyor peygamber.
    ···
   tümünü göster