kürt panpalarım bi dakika gelin

hacı mesele hastaneye gitme dükkan kurma bakan olma vs. meselesi değil. mesele devletin farklı kimlikleri farklı inançları farklı düşünceleri birer potansiyel tehdit olarak görmesi ve bu kimlikleri de kendi arzu ve taleplerine göre şekillendirmeye çalışmasıdır.

bu ülkede kürt halkı bir tehdit olarak görülmüştür ve kürtlere vatanseverlik adı altında bir türkleşme, kimliksizleştirme sunulmuştur.

bu ülkede "ben kürdüm ve türkiye'de kürtler vardır." dediği için nice şerafettin elçi gibi adamlar yargılanmıştır. bugün bile ailesinden kürtçe bilen türkçe bilmeyen kürt çocukları sırf türkçe bilmediği için türküm demediği için öğretmenleri tarafından linç ediliyor. türkçeyi tekme tokat korkusuyla öğrenen kaç kürt çocuğu var bu coğrafyada biliyor musun?

askerin insanların gözü önünde eşlerine kızlarına tecavüz etmesini mi anlatayım, her çocuk gibi babasını kahraman olarak kabul eden erkek kürt çocuklarının gözleri önünde babalarının linç edilmesinden mi söz edeyim, faili meçhul cinayetlerden veya jitemin katliamlarından mı söz edeyim? sırf kürt kimliğine sahip çıkıyor diye çocuklarının cesetlerini dere kenarlarından bulan kürt siyasetçilerinden mi söz edeyim? veya cumartesi annelerinden mi?

düne kadar kürtlere kart kurt diyen devletin bugün kürtleri tanıması ne sayesinde oldu zannediyorsun ki? ne zaman pkk denen bir örgüt kuruldu, ne zaman bu örgüt karakolları bastı, ne zaman pkk askerle çatışmaya girdi; devlet o zaman kürtleri tanımak zorunda kaldı.

eyvallah hak arama silahsız olmalıdır fakat bunun önünü zaten açan ortaçağ zihniyetini taşıyan baskı, imha, inkar, asimilasyon politikalarını her daim sahiplenen devletin ta kendisi değil de kimdir?

he kendim de atatürkçü sosyal demokrat bir adamım. devletin kendi politikalarını savunabilmek ve kendi gibtiritaktan anlayışını kutsayabilmek için ölüme ihtiyaç duyan aşağılık bir mekanizma olduğunu görebilmek için ne kürt ne de gerilla olmak şarttır.