beşinci gün yine annemin yanında yattım. gitmesini istiyordum. ( Bu güne Kadar o hikayeleri

okumaya devam etmiştim. ) beni rahatsız etmesini istemiyordum artık. Böyle Nereye kadar

gidebilirdi ki. gece rahatsız etsin sabahtan öğlene kadar uyu. alışmam mı gerekiyor? napıcam? bu

ışık yine neden açık? ben bunları düşünürken içim geçti yine. bu sefer uyandırılmadım. rüyadaydım

ve karanlık bir gölge kapıdan içeriye giriyordu. yavaşça girdi ama yanıma gelirken hızlandı.

karabasan değildi beyler çünkü haraket edebiliyordum. hatta o başucuma gelirken ben kollarımı

kaldırıp engel olmaya çalıştım. O ise karanlık bir dumana dönüştü ve ağızımdan burumdan hızlıca

içeriye girdi. aniden sıçrayarak uyandım. ellerimi rüyada gördüğüm gibi yukarıya kaldırmıştım.

sıçramamla annem uyanmıştı. Jeruu iyi misin? dedi. Rüyamda gördüm dedim. kalktı ışığı açtı. gidip

su getirdi bana. içtim. aynadaki yansımada gördüğüm ışık kapalıydı. kendi kendime söz verdim "

bir daha korkunçlu başlık okumayacam nolursun git. " hatta o gece Allaha Yalvardım " al bunu

başımdan nolursun " diye. uyandığımda gece uyuduğumu farkettim. altıncı gün bir cesaret kendi

yatağıma yattım. yatmadan önce besmele çektim. dua falan bilmiyordum. sadece Allaha

Yalvarıyordum. tahminen saat 1 buçuk yada ikide uyuyabilmiştim. o beşinci günden sonra hiç birşey

olmadı bir daha uyandırılmadım. gitmişti sanırım.

Edit: olay 1 sene önce falan oldu. korkunçlu başlıklar yada hikayeler okumayı bırakmıştım o beşinci günde hatta söz verdim bir daha okumayacam diye ama iki hafta önce tekrar başladım. inşallah gelmez geri.