bir şey ne kadar soylu ve mükemmel ise, olgunluğa erişmesi o kadar geç olur. erkek, zihinsel kavrama gücünün ve ruhi kabiliyetlerinin olgunluğuna 20'lerin ortalarında ulaşır, kadınlar ise henüz 18'lerinde bu güce ulaşırlar. bu yüzden bu çok zayıf ve dar sınırlar içinde gerçekleşir. bu yüzden kadınlar bütün yaşamları oyunca çocuk kalırlar. çünkü her zaman içinde bulundukları ana sıkı sıkıya bağlı kalarak sadece kendilerine en yakın olanı görürler, "resmi" göremezler. gerçek yerine onun görünüşüne teslim olurlar. bu yüzden önemsiz şeyleri tercih ederler.

beyler az şuku gelirse devam edeyim