*
kız benim kim olduğumu bilmediği için göz temasımız anlık olmuştu tabiki de.
birilerini bekliyor gibiydi.
bi süre ben de durdum öylece, belki biri gelir diye ama kimse gelmedi.
2 dk kadar sonra tırsa tırsa gittim yanına
-merhaba. dedim korka korka.
-merhaba? dedi şaşkınlıkla
-taksiniz dışarda hazır hanımefendi. dedim
"ben taksi istemedim ki amk" demesinden korkuyordum ki,
-peki. diyerek yürüdü önden.
belli ki o da birinin taksi göndermesini bekliyormuş zaten.
2-3 adım sonra ben de yetiştim yanına.
otogarın giriş kapısına doğru yürüyorduk.
pot kırmamak için sürekli cemil ustanın dediklerini tekrarladım içimden.
otogarın içinden geçip arka tarafıdaki otoparka geldik.
sağ arka kapıyı açtım ve arabaya binmesini bekledim.
-teşekkürler. diyerek bindi arabaya.
arabanın etrafından dolanarak ben de oturdum şoför koltuğuna.
ben sormadan o söyledi
-çukurbağ mahallesini biliyor musunuz. dedi
-evet efendim. dedim
-oraya lütfen. dedi
-peki efendim. diyerek çalıştırdım arabayı.
cemil ustanınkiler gibi kapkapara gözleri vardı.
çakmak çakmak bakıyordu.
hiç konuşmadı yol boyunca.
söylediği mahalleye girmiştik.
az ilerdeki mahalle bakkalını görünce istemsizce yavaşladım,
mal gibi arabayı durdurarak pot kıracaktım ki kız, allahtan
-şu bakkalın önünde durabilir miyiz 2 dk. dedi
-tabi. diyerek bakkalın önüne çektim arabayı.
çantasını bırakıp indi arabadan.
bakkala girdi.
konuşmaları duyarım belki diyerek çaktırmadan araladım camı.
sesleri duyulmuyordu.
bakkaldan hiç bir şey almamıştı,
sadece ayak üstü konuştuklarını görebiliyordum.
çok geçmedi ki kapıdan çıkarken
-dikkat et kendine murat abi. diye seslendi kız, bakkala.
bakkal murat görevi başarıyla tamamlanmıştı.