Sonra koltuklar vardı orda 1 tane çiftli bi tane tekli. Tekli olana Özgür oturuyodu.Özgür benim kolumda sigarayı basıp söndüren. Yani binebi reisleriydi.Bu yine oturdu koltuğa. Diğerleri de çiftli koltuğa sığıştılar.Ben yerde burnumdan akakn kanları, dudağımın patlak olduğu halde yeniden patladığında akan kanları temizlemeye çalışıyor, üstümü düzeltiyorum. Hepsi yine beni izliyodu. Toparlandım ve çantamı alıp hızlı adımlarla ilerledim.Özgür koşa koşa yanıma gelip kolumu tuttu."Dur dur, nereye gidiyosun hemen? Daha çok eğlenicez seninle." dedi ve kolumdan çekip geri zütürdü. Beni o gün sigaraya başlatıcaklardı.Bu onlar için sanki bir vazife gibiydi.