yolda hiç bi arkadaşımla karşılaşmadım zaten onlarda hep geç gelirdi. caminin üst katını kadınlar için yaparlar. ama cuma namazlarında gençler hep üst katta olur bizde hep üst katta kılarız namazı üst kata doğru çıktım. kapıya gelince zaten ezan okunmaya başladı. telefonumu bilerek evde bıraktım cuma cuma camide çarpılmayalım dedim kendi kendime. neyse girdim camiye başkan dediğimiz bi abimiz ismini vermiyim. hakkında bilgi vermem gerekirse o zamanlar oda üni 2 okuyodu sanırım çüngü dgs ye çalışıyodu hatırlıyorum dersahneye falan gidiyodu. oturmuş bi köşeye ezanın bitmesi bekliyodu. selam verip yanıa oturdum
BA: başkan
B: ben

BA: ooo berkay erkencisin (berkay benim gerçek ismim beyler)
B: aynen abi bu sefer öyle oldu dedim.
yanına oturdum ezanın bitmesini bekledik bitincede ilk sünneti kıldık. hoca o hocaların çıktığı yere çıkıp her haftaki cuma hutbesini okudu falan neyse. bizimkiler gelmişti zaten. her hafta yaptığı gibi başka veya bizim cami tam hatırlamıyorum için yardım istedi. bizim bi arkadaş sesizce ulan bi hafta kahvehane için para istesen ne olacak hocam ya bi televizyon alıp doğru düzgün maç izleriz diyip kıkır kıkır güldü. başkan sert bi bakış fırlatıp arkadaşı susturdu. ama haklıydı yani fenerbahçe beşiktaş maçlarında her iki takımda çubuklu formayla çıktığında hiç bişey anlamıyoduk ikiside siyah beyaz görünüyodu ama izliyoduk yinede.