eve girdim kız arkadaşımı aramamistim ben yokken eve gelmiş annemle konuşmuş telefonu aramaya başladım en son yere atmistim ama yoktu anneme sordum bilmiyordu ve odama girdim telefonum çalmaya başlamıştı hem korkuyordum hemde telefonumu bulmam lazim dı sesi takip ettim ve yatağımin altında bi kağıdın üstündeydi kagitida çıkardım kâğıtta çağrılara cevap ver yazıyordu buz kesmistim telefonu aldım ve meltemi aradım telefonda beni tersledi dünkü yaptıklarından dolayı sana sinirliyim dedi ben kamil hocaya yaptım sana bisey yapmadim ki dedim oda bana söylediklerini hatirlamiyormusun diye cevabı aldi gimda telefonu yüzüne kapattim çünkü hatirlamiyordum yine ve kötü bisey yapmış olmaliydim o kagittaki mesaj aklıma geldi ve telefonu odamdan dışarı attım hemde kapattim kafami yastığa koydum uyku tutmamisti yine sanırım mehmet intihar etmeden önceki son bulustugumuz yer olan cafeye gelmistim arkası dönük 3 kişi vardı ve feryat figan agliyorlardi ve karşısında yüzünü görmediğim bi kız vardı yaklaştım ve şok geçirdim meltem di karşıdaki elinde mehmetin fotoğrafı vardı ve kahkaha atıyordu karşısındaki 3 kişi yüzü ona dönük dilini bilmediğim kelimelerle birseyler konusuyorlardi sanki melteme yalvariyorlardi ama meltem kahkaha atıyordu mehmetin fotoğrafını bakıyordu bir yandan sonra o 3 kişiyi görmek için yaklastigimda annem burnuma kolonya dayamisti hemen irkildim salonda yerdeydim ve camlar kirikti anne ben mi yaptım dedim annem ağlayarak evet oğlum seni hocaya goturucem bugün dedi tamam anne diyebildim şaşkınlıkla