Tanrının bu sanatını insan harbi zorlamış
Yapmacık bi sistemin hiç bi amacı kalmamış
Hayat tiyatro sahnesi dünya oyun bahçesi
Oynayan çocukların neden sıfırlı karnesi

Hep kötüydü derslerim komikti okul yıllarım
Fiziği sevmemiştim hiç dedim ki bomba yapmıcam
Evrenin bu sorununu duygusal cevapladım
Çok güzeldi espirim de sevmemişti kel hocam

Göze batınca susmayınca bana da kanca taktılar
Sanki şimdi susuyorum korkmam hiç
bi kaçıktan
Ben bir mumdum aslanım beni de böyle yaktılar
Bende hırs yapıp bitirdim okulu sonra açıktan

Hiç bi oyunu ciddiye almamaktı tek suçum
Pes etmedim ve bak hayat da ağlamaklı başlıyor
Tayfalarca küfredin sayfalarca vur koçum
Çünkü ender düştükçe daha da güçlü kalkıyor

Hey aşk sözlerimde saklı rap sen elekle tat kumu
Tam rüyaya daldım hep kim kaçırdı uykumu
ilerledikçe yol kesen garip bi yolcu gitmiyor
Gider dedikçe rol kesen bu yol senaryo bitmiyor

Oynuyordu cellatı o göz görünce dağlayan
Ellerinde bir çocuktum hıçkırıpta ağlayan
Bak ayrılık kazanmadı ve sevgim hiç azalmadı
Mesafelerde yetmedi o bugünü yarına bağlayan

Dervişin semazenin hakka doğru döndüğü
Yarım kalan biçok kulun hasretinden öldüğü
Düşünde kör bir ressamın hisleriyle gördüğü
Küfr-ü aşk bu rapçinin dissleriyle sövdüğü

Hepsi sensin ay güneş gidince kalbe kim batar
Ben bi çığlığım kulaklarında duyduğun kadar
Sensizim ki bensizim ben aşka başka dairim
Varlığın güzel bir sayfa bende böyle şairim
NORM