Faruk annesini çocuk yaşta kanserden kaybetmişti. Annesiz büyümüştü. Babası ile birlikte yaşıyordu. Dedelerinden kalan evde yaşıyorlarmış. Babası bunu bu yaşına kadar el bebek gül bebek büyütmüş. Bunun lisedeki bin arkadaşları bu in cin meselesiyle fazla uğraşıyorlarmış. Bu Faruğun ilgisini çekmiş. Faruğu çağırmışlar bir gün cin çağıracaz diye bu salak da gitmiş. Ben de iyi tak yedin dedim. Bu anlatmaya devam ediyor tabi bunlar arkadaşının evinde toplanmışlar seans gibi bişe yapmışlar tam hatırlamıyorum. Mumlar felan yakmışlar. Bunlar başlamışlar çağırmaya o sırada mumlar sönmüş beyler. Faruk bayılmış felan. Arkadaşları hastaneye zütürmüş bu kendine gelmiş. Ertesi gün okulu gittiğinde Faruk yapacanız seansı gibeyim demiş arkadaşlarına. Arkadaşları dalga geçmiş bununla la Faruk korkudan bayıldın mı cin yoksa senin içine mi girdi felan taşşak geçmişler bununla. Bu bir daha o tayfaya takılmamış. Bu o gün okuldan eve geldiğinde korkuyormuş. Babası demirçelikte çalışıyor bu binin. Gece vardiyası varmış o gün de babasının. Bu salak korkudan üç buçuk atıyormuş. Hava kararmış bu pencereleri kapıları felan kilitlemiş. Televizyona baktıktan sonra uykuya dalayım demiş. Uykuya dalamamış korkudan. Babasının gelmesini beklemiş sabaha kadar bilgisayardan metin 2 felan oynamış. Bu oynarken çatıdan ayak sesleri geliyormuş takır tukur diye bu bir anda tırsmış beyler. Bu sesler artmaya başlayınca Eline feneri almış çatıya doğru çıkmış. Tam çatıya vardığımı hatırlıyorum bayılmışım sabah babam uyandırdı beni felan dedi. Babasına bu salak arkadaşlarıyla seans yaptığını anlatmamış babası da korkudan bayıldıklarını sanıyormuş sürekli o da pgiboloğa getirmiş. Pgibolog da benim gibi bunu buraya sevk etmiş. Bu anlatırken babam giysilerimi getirdi. Giydim rahat bi şekilde. Faruğa yöneldim sen yarra yemişsin olum senin işin buralık değil hocalık senin işin dedim niye anlatmadın babana dedim kafaya yemişsin sonunda bak işte dedim. Abi sana bir şey diyeceğim kimseye deme dedi...