Eve gelip malzemeleri dolaba dizdikten sonra biramı alarak tv karşısına kurulmuştum.
Zerre kadar komik olmayan komedi programlarını ve otobüste 'Ben ters oturamıyorum' diyen amca/teyzelerin, kendilerine kar/koca bulmak için girdiği şebeklikleri izliyordum.

Akşam olmasına daha çok vardı. Bende o sırada Hawkings okuyup, evrenin sırları hakkında araştırmalar yaparken, bir yandan da işte benim stilim progrdıbına bakıyordum.

Beynim iyice atom bombası atılmış Hiroşimaya dönmüştü.
Bu durumdan sıkılıp, Sözlüğe gireyim dedim.
Sözlükte sevgilimin zütüne atılan şaplaktan sonra üniversiteye verdiğim übersonik gavatlık derecesinde ki hikayemi yazıyordum.

Ve sonunda akşam olmuştu..