/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    Selamun Aleyküm . inci Sözlük'e 1-2 ay kadar önce katıldım . Hikayeleri okumayı seviyorum . Çevremdeki insanları dinlemeyi severim . Boş konuşsa dahi dinlerim insanları , konuşmak güzeldir . Hikayemin korku yaratmaması için birçok şeye dikkat edeceğim ve yazmayacağım . Kendimi tanıtıp hikayeme başlayacağım . Bir siyasi teşkilatta başkanlık yaptığım için kolayca bulunabilirim bu yüzden de üniversite ismini vermeyeceğim . istanbul'da bir üniversite de Hukuk Fakültesi öğrencisiyim . Hikayeme başlıyorum ... Aslında hiçbir şeyimi belli etmem , sakin biriyimdir . Tebessüm eder , ilgilenirim insanlarla . Sinirlendiğim zaman ise ne yaptığımı hatırlamıyorum . Daha 7. sınıf öğrencisiyim . Mahalle maçları o zamanlar güzel olurdu . Maç güzel devam ederken 19-19 oldu skor . Gol atan kazanacaktı . Önceden futbol kurslarına katılmıştım ve nefes kontrolü yapmayı öğrenmiştim . Nefes kontrolümü sağladım ve en fazla 3 dk. sonra golü attım . Sevinmiştik ne de olsa şimdi görünce bize az gelen 1 lt. lik kolayı kazanmıştık . O zamanlar modaydı ve bizim mahallede son golü atana yapılırdı , kaleci ayakkabımızı eldiveniyle dizinde temizler ve sonra ayakkabımızı öperdi . Tam bana bu yapılırken başımı havaya kaldırmıştım , futbolcu triplerine girmiştim . O anda sinirlerimin bozulmasına sebep olan şey o duyduğum sözdü . Karşı takımının oyuncusu 'maç kursuna gidiyordu annesini ... tiğim ' dedi . Yaptıklarımı hatırlamıyorum . Kendime geldiğimde arkadaşlarım benim yüzüme su döküyordu . Hala zıplıyordum ve seni öldüreceğim diyerek tehditler savuruyordum . O ise yerde hareketsiz yatıyordu . Yüzü kanlar içindeydi . (Maç yaptığımız yer okul bahçesiydi) . Arkadaşlarım beni evime kadar zütürdüler ve yolda anlattılar . Bir anda fırlayıp çocuğa tokat atmışım ve çocuk yere yığılıp kalmış . Zaten hatırladığım ise yüzü tamamen kan içerisindeydi . Ailemin hiçbir şeyden haberi yoktu . Bağırma sesleri ile irkildim . Çok sürmedi . Kapımızı yumruklamaya başladılar . Çocuğun ailesi gelmişti şikayete . Bizde kalabalık bir aileyiz . Dayım en ufak birşeye sinirlenirdi ve beni de çok severdi . Çocuğun babası babamla yüksek sesli bir şekilde tartışıyordu . Babamda vurduğunu indiren ama sakin bir adamdır . Adam gittikçe ses tonunu artırdı ve o kelimeyi kullanınca dayımın tokadı adamın suratına patladı . 'Senin bu veledin' . Babam hiçbişey demedi ve beni içeri aldı . Mahallenin yaşlıları dayımı sakinleştirdi ve dayım gelip yanıma oturdu . Alnımdan öptü ve 'haklı olduğun yerde kullan aslanım bileğini' dedi . Babam bana bakıyordu . 'Bir top için mi dövdün çocuğu ? ' dedi . Babam , konuyu sadece çocuğun söylediği yalanlar doğrultusunda babasının anlattığı kadarıyla biliyordu . O çocuğun anlattığına göre , çocuk benim ayağıma vurmuş ve bende onu dövmüştüm . Böyle olsa babam bunu demekte haklıydı ama olayı anlatmak istedim . Anlattığımda ise ailenin erkekleri bir anda ayağa kalktı . Ve olay buradan sonra başlayacak . Büyük bir kavga çıktı ve deyim yerindeyse yumruklar tekmeler havada uçuştu . Polis iki aileyi de ayırmış karakola zütürmüştü . Karakolda konuşuldu ve önce çocukla beni sonra da aileleri barıştırdılar . Olay tekrar ederse yasal işlem uygulayacaklarını söylediler ve bizler evlere dağıldık . Artık taşınacaktık babam kafaya koymuştu . Çünkü olaydan sonra başımıza gelen felaketler bitmemişti . Ve daha yeni öğrendim taşınmamızın esas sebebini . Babamın önünü kesmişler ve silahlarıyla tehdit etmişler . Başımıza gelen diğer felaketler ise şunlardı ; evimizin yanındaki 'küçük ev' diye hitap ettiğimiz odunluğumuz yakıldı . Geceleri camlarımız taşlandı ve camlarımız kırıldı . iki kez büyük adamlar tarafından dövüldüm . Artık istanbul'daydık . Babamın çevresi geniş olduğu için ev ve iş hazırdı . Babam hemen işe başladı . içim içime sığmıyordu . O çocuğu tekrar dövmek istiyordum . işte o gün olaylar başladı ...
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster