/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    Saat 20.00 sularında siyah giyimli bir adam geçti evimizin önünden , ağlıyordum . Belki sinirden belki de çevremden ayrıldığım içindi . Balkondaki demire kafamı koymuş adama bakıyordum . Gözümden yaş damladığını fark ettim . içimi bir anda korku kapladı belki de adamın kafasına gözyaşım düşmüştü . Ama kafasında şapkası vardı , fötr . Bir anda kafasını kaldırıp bana baktı ve 'istersen gel konuşalım , korkma ben çocukları seven bir yaşlıyım ' dedi . Ailem sokağa çıkmama bişey demezdi . Bana güvenirlerdi . 'Aşağıya ineceğim ' dedim ve annem 'uzaklaşma oğlum' dedi . Severdim yalnız dolaşmayı , alışkınlardı . Adamın yanına gittim beni bekliyordu . Onunla gezmeye başladık . Çok imanlı biriydi , içimin sıkılmasını bildiği için benim yanıma geldiğini söyledi . 'Nasıl biliyorsunuz , anlamadım ? ' dedim . 'Bunun sayesinde ' dedi ve küçük , kalın bir kitap gösterdi . 'Bakabilir miyim ? ' dedim , verdi . Değişik bir kitaptı . Resimler vardı ve hiç yazı yoktu . Tamamen şekillerle doluydu . Hatırladığım tek şey . Kaşık ve soğan resimleri gayet çoktu . Şuan bile hatırlayınca kötüleştiğim o olay oldu . Tam kitabı uzattım teşekkür edecektim ki , 'teşekkü' diyerek yarıda kaldım . Birşey olmuş olabilir ama hatırlamıyorum . Yatağımdaydım ve yeni uyanmıştım . Kapım açıldı ve annem odaya girdi . Kapıya doğru kafamı çevirdim ve kitabı yatağımda gördüm . Annem 'Günaydın oğlum' dedi . Ben şoka girmiştim . Annem odamdan çıktı ve kitabı elime aldım . Bir anda burnum kanamaya başladı . Ve kitabı yere atıp lavaboya koştum . Kahvaltı yaptık ve odama kitabı okumaya gittim . Ve şaşırtıcıydı . Kitap yerde değil masamın üstündeydi . Annem ve babam yerini değiştirmiş olamaz . Burnumun kanaması ile ilgileniyorlardı . Geçtim ve kitabı tekrar incelemeye başladım . Evet ben ekgib bakmıştım . Kitabın ilerleyen sayfalarında yazılar vardı . Ve bunlar bir çok farklı dillerdeydi . Türkçe yazılmış olanlar azdı ve yazı biraz kötüydü . Büyü yapımları anlatılıyordu . O büyüyü okudum . Duayı vermeyeceğim için söylüyorum . Kişinin ismi kağıda yazılacaktı ve o kağıtta bir kaşığa sarılacaktı . O dua okunarak toprağa gömecektim ve bir sonraki cumaya kadar o kişi ölecekti . Düşünmeye başladım . Acaba o çocuk için yapsamıydım ? evet kafaya koymuştum bunu yapacaktım . Ama bu dua çok farklıydı . Kur’an-ı Kerim bilmeme rağmen okuyamamıştım . Kapı çaldı annem kapıyı açtı ve beni çağırdı . Gittiğimde 2 çocuk beni güler yüzle karşıladılar . Benimle tanışmak istediklerini söylediler beni sokağa davet ettiler . Konuştuk ve beni çağıran çocuk bana yaklaştı . ‘Sen çok cesursun , kimse dayının yanına yaklaşamaz ama sen onunla gece gittin . Yoksa sende mi büyücüsün . ‘ dedi . Şaşırmıştım . Evet , kitapta büyüler yazıyordu ve ben o kitabı o’ndan almıştım . Ama neden o’na dayı diyorlardı . ‘Tabi ki büyücü değilim , sadece onunla konuştum . Neden o’na dayı diyorsunuz ‘ dedim . Çocuk ‘ o’nun 12 tane yeğeni varmış ve 3 tanesi o’na dayı demezmiş . 3 Yeğenininde cesetleri bulunmuş ve o cesetler parçalanmış haldeymiş ve duvarda kanlarıyla arapça ‘DAYI’ yazıyormuş ‘ dedi . Şaşırmıştım , saçma gelmişti ama gece kayboluşu ve kitabın yerinin değişmesi aklıma takıldı . Çocuk bir anda ‘ amaan neyse boşver sen bunları , ee nasıl futbol oynarsın ‘ dedi . Aklıma eski yaşadıklarım geldi ve ‘hiç beceremem biraz başım ağrıyor . ben eve gideyim yarın görüşürüz ‘ dedim ve ayrıldım . Eve geçtim ve büyüyü o adam gelmeden yapacaktım ve kitabı o’na verecektim ve bir daha onunla görüşmeyecektim . Ama bir türlü o yazıları okuyamıyordum . Bu yazıyı okumayı öğrenecek ve bu büyüyü yapacaktım . Ama çok az vaktim kalmıştı . O sayfayı yırtıp almak istedim ama yırtamıyordum . Makası aldım ve sayfayı kesmeye çalıştım , inanılmazdı makas gözümün önünde eridi ve toz oldu . Korkudan titremeye başlamıştım . Balkona çıktım ve beklemeye başladım . Başıma bela açacağımı anlamıştım ve kitabı verip kaçacaktım . Onu gördüm , yaklaşıyordu . Kendimi kontrol edemiyordum , kitabı sıkmaya başladım . Ve bir anda korkunç bir şekilde o adam köpeğe dönüştü ve hızlıca koşup gitti . Artık bişey olacağından emindim . içeri gitmek istiyordum ama ayağım gitmiyordu . Aşağıya baktım ve inanılmazdı offff . O adam bana bakıyordu . ‘Gelmek istiyor musun?’ dedi . Bir anda evden aşağı indim ve yanına gittim . Adam ‘ iyi misin ? kötü gözüküyorsun ‘ dedi . ‘Senden korkuyorum , sen büyücü müsün ?’ dedim . Güldü ve kim söyledi dedi . ‘Bir çocuk söyledi ‘ dedim . ‘Başka ne söyledi ? ‘ dedi . O an ne oldu bilmiyorum işte . Bir anda ağzımdan o kelime o kelime çıktı . ‘DAYI’ o karşımda bana tebessüm edip , sakince konuşan adam bir anda garip birşeye dönüştü . Değişik değişik şeyler söyledi . Yerden 30 veya 40 cm. yükseldi . Sadece ona bakıyordum ve o manzara hala karşımda .
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster