Yer, ingiltere

Wast gölü, yine sessiz ve ıssızdı. Esen hafif rüzgarın uğultusu kuşların sesi ile bir resital veriyordu. ingilterenin kasfetli bulutları, yukarıdan gölü kıskançlık ile izliyordu.
Arthur Miller uşağına seslendi, "giriyorum, on dakika sonra gönderin." Daha sonra işlemeli bıçağını aldı, sadece gömleğini çıkartıp sadece üstü çıplak bir şekilde gölün beline kadar gelen sığ bölgesinde yerini aldı. On dakika boyunca nefes talimleri yapan Miller, sadece sesleri dinledi. On dakika sonunda uşak, iki korumasına el işareti gönderdi. Araçtan çıkardıkları anadan üryan kızı, gölün başına bıraktılar. Arkasından Henry Purcell'in "King Arthur" adlı operası eşliğinde gözleri ölü bir deniz gibi solgun ve kenarları morarmış olan çıplak bakire kız, gölün içine, Arthur Miller'ın yanına doğru yavaş ve güvensiz adımlarla ilerlemeye başladı. Tahminen on altı , on yedi yaşlarında olan, ruhu çekilmiş gibi görünen genç kız yanına geldiğinde Miller; kızın saçlarını okşayarak "soğuk mu? " diye sordu. Genç kız bu soruya karşın kaşlarını indirdi ve sessizliğini korudu. Muhtemelen ağır bir uyuşturucu madde kullandırılmış olan kız, sadece çevresindeki sesleri ve karşısındaki yüzün üzerindeki kegib izlerini idrak etmeye çalışıyordu. Miller sakin ve hayatı anlamış bir yüz ifadesi eşliğinde kızın çenesinden kavrayıp, "merak etme, birazdan ısınırsın.." dedi. Müzik o anda yükseldi, kemanlar çaldı, davullar ortamı inletti, Arthur Miller işlemeli bıçağını iki eli ile kavrayıp genç ve hiç bireyin farkında olmayan solgun yüzlü kızın mor gözlerine bakarak göğsünden sapladı, derisini karnının ortasına kadar yüzdü. Kuşlar, yerlerinden birer ok gibi fırladı, Miller, genç kızın göğsüne iki parmağı ile dokunup diline zütürdü. Ve genç kızı kan ile boyanmış olan gölün içine bıraktı. Hava solmuş, kuşlar gitmişti.

"Johnson, Lenchester a gidiyoruz" dedi. iki dakika sonra helikopter hazırdı.