Gözümü açtığımda moteldeki odamdaydım. Bir sandalyeye bağlıydım. Karşımda da bana çarpan o yaşlı adam.
-Lan huur çocuğu kimsin lan sen? Ne istiyosun lan benden?
-Düzgün konuş ağzını giberim senin. Benimle konuşurken bana 'baba' diyceksin anladın mı?
-Ne diyosun lan amk ne babası ne istiyosun lan bin?
Dediğim gibi ağzıma bir yumruk indirdi.
-Adam gibi konuş lan!
Ben ağlamaya başladım. O konuşmaya devam etti.
-Seni 4 yıl önce kazadan ben kurtardım. Ambulans benim sayemde geldi oraya. Yoksa sen de arkadaşların gibi ölmüştün.
-Arkadaşlarımı, daha doğrusu beni nerden tanıyosun sen?
-Hahahaha sen benim kim olduğumu unutmuşsun yiğidim. Bana Mustafa Arslan derler koçum. Ben seni o gün kurtardım. Sonra hastaneden de ben aldım. Yuvama sığındın. Ama sen kim olduğunu bile bilemeyecek haldeydin. Ben seni hayata bağladım. Sana sahip çıktım lan. Ama sen? Sen 4 yıl boyunca sıkıntı çıkarmadın. Arada bir şeyler hatırlıyordun ama onda da uyuşturucu verdim. Sen sadece benim oğlum oldun.
-Lan dıbına koduğum niye beni öldürmeye çalıştın o zaman?
Ağzıma bir yumruk daha indirip devam etti bin
-Sen şerefsiz benim kızıma yan gözle baktın. Ben sana kıyamadım. istesem dövdürerek öldürürdüm. Ben seni sadece serbest bıraktım. Ama sen mal olduğun için günlerce bir şey yememişsin. Ölümün kıyısındayken hastanenin çevresinde seni bulmuşlar.