Çıktık kaleye Sivas ayaklarımızın altında yıldızlar yukarda ay ile dans ediyorlar adeta..

Kalbimden içimden parçalanan birşeyler var aklımda kafamı kaldırıp bakıyorum hayatıma pişmanlıklar nefret herşey ama herşey bitik..

Oturduk mekana harun doldurdu rakilari açtı mezeyi anlat dostum anlat can kardeşim dedi bardağı fondipleyip birdaha doldur dedi doldurdu.. Birdaha fondipledim.

Öldürdüler kardeşim kiydilar ona benim masmavi gökyüzümü karanlık kara bulutların içine gömdüler ben bırakmıştım dövüşmeyi bir kaç defa beni dövdüler reddettim evlenmiştik senamla herşeyimiz çok güzeldi hayata yeniden başlamıştım.. Ulan ben yepyeni tertemiz bir sayfa açmıştım kendime bütün acılarımı bir kenara bırakıp tertemiz kusursuz biriyle nice sayfalara şiir gibi aşkımızı yazacaktım aldılar ve harun elimden söktüler onu yüreğimden dokunmaya kıyamadığım sevdiğimi birtanemi aldılar benden ben dövüşmeyi kabul etmeyince kaçırdılar onu yetişemedim be harun gibtilar o narin güzel bedeni kana bulanmıştı kardeşim gözlerim yağmur gibi ağlarken onun için sevdiğim için ayakta duruyordum sesim gıkım çıkmıyordu onun intikdıbını alıp onlardan bir kişi bile kalmayayıncaya dek hepsini öldürmeye yemin etmiştim.