yav beyler babamın asker arkadaşı gazi mahallesinde oturuyor. babamla geçen asker arkadaşını ziyaret için evine gittik. tabii ben babamın askerlik anılarından sıkılarak evin karşısında ki int cafeye oturdum. cafede sadece ben, cafenin sahibi ve birkaç velet vardı. veletler minecraft oynuyordu. bende tek başıma takılmak yerine çocuklarla minecraft oynamaya karar verdim. çocuklarla takım olup server'a girdim. karşı takım oyuncularında alevli oklar vardı (artık nasıl yapmışlarsa!?).rakip takım bize var gücüyle saldırmaya başladı. sayıları bizden fazlaydı.ben hemen geri çekildim. canımın dolması için güvenli bir yer arıyordum.tam o sırada nerden geldiğini bilmediğim bir alevli ok yüzünden öldüm. sinirden "huur çocuğu alevli ok attı" diye haykırırken "alevli" kelimesini dil sürçmesinden dolayı "alevi" diye söyledim.bir anda int kafeci abi ve veletler koltuklarından hışımla kalktılar.ben hemen ışık hızıyla cafeden dışarı çıktım. cafeci abi ben arkamdan kaçarken "dhkp-c senin cezanı verecek" diye haykırdı. ardından "masanın parasını ver lan" diye ikinci kez bağırdı(masada aşağı yukarı 1 saat kadar oturmuştum. sanırım saati 1 tl idi.)bende ona cevaben "lan amk salağı sen nasıl solcusun lan 1 tl'nin derdine düşmüssün o eleştirdiğiniz burjuva sınıfı bile bu kadar paragöz değil"dedim. (bu kadar uzun bir şekilde cümle kurabilmemin nedeni cafeci abinin otura otura büyüttüğü öküz gibi göbeğinden dolayı acayip yavaş koşmasından dolayı idi)ben de bunu fırsat bilerek abiye döndüm ve alnına 1 tl'lik madeni parayı fırlattım. adam "sosyalist"(!) bir şekilde yere düştü. bende hemen bir kurtuluğa saklandım.o sırada cafeci abinin devrimci arkadaşları bağırışmalarımızı duyup olay yerine geldiler. attığım para cafecinin alnına çarparak cafecinin tam elinin yakınına düşmüştü. bunu gören devrimciler "biz seni adam bilirdik.ama sen meğer oportunist troçkist-revizyonist kırması bir işbirlikçiymişsin.1 tl için mi fenalıştın"diyerek yerdeki adamı tekmelemeye başladılar. sonra keleşle adamı infaz etmeye karar verdiler. benim içim acıdı ve adama yardım etmeye karar verdim."ne yapsam?" diye kara kara düşünürken aklıma misafir evinde iken televizyonda izlediğim "çingeneler kavga ederken şarkı sesini duyup kavgayı yarıda kesip hep beraber dans etti"haberi geldi. bende youtubedan çavella şarkısını açmaya karar verdim.ama heyecandan yanlışlıkla başka bir video açtım. video açılır açılmaz birden ben hariç herkes kaskatı kesildi.ben daha olanlara anlam veremeden bir ışık huzmesi önümde belirdi ve ışığın içindeki bir ses "sen bizim tek umudumuzsun" diyerek beni ışığın içine çekti. bayıldığımı hatırlıyorum. kendime geldiğimde kendimi bir yatağa kelepçelenmiş halde buldum...
devamı için tıklayınız
Edit: sözlüğe siyah tema gelsin 💙💙