Günler günleri kovaladı, haftalar haftaları, hep böyle güzel jestler yaptım ona, hep sevdiğini söyledi bana, beni asla bırakma ben hep senin olacağımlar falan dimi ?

Belki de gerçekten sevdi beni o zamanlar, gerçekten sevdi belki ama sonuçları beni öldürdü.

Ölüme değer miydi peki ? Gülüşüne değerdi.

Ne demiş Özdemir Asaf: Ben onun gülüşüne öldüm, o benim ölüşüme güldü.