Söylediklerini anladım ama şöyle de bir durum var, bence özgürlüğün ekonomik ve sosyal olarak iki ayrı kategorisi yok. özgür bir insan ekonomik müdahalelerden de sosyal müdahalelerden de uzak olmalı. Söylediğin gibi devlet tekelinde piyasa düşünülemez çünkü devletin kar ve zararı yoktur. Verimlilik motivasyonu yoktur. Çünkü zararı vatandaşlar öder ve genelde öyle olur. Ama özel şirketler battığında bunun bedelini bütün vatandaşlar ödemez. Çok uzatmadan son cümlene de cevap vereyim, doğayı mahvedenler diyorsun ama tragedy of the commons diye bir kavram var. Özel mülkiyetine ait olan bir şeye daha çok değer verirsin ve daha çok korursun. Doğa mahvoluyor diyorsun ama burada sorun insanların bitmeyen istekleri mi yoksa bu isteklere arz yaratanlar mı? Sorunu insanlarda aramak lazım. Doğa kötü kullanılsın istemiyoruz ama bir şeyden herhangi bir teknolojiden geri kalmak da istemiyoruz. Ya da genetiğiyle oynanmış ucuz domates varken organik olan için yüksek bedel ödemek veya yetiştirmek istemiyoruz. Ya da "artan nüfus doğal kaynakların tüketimine neden olabilir dolayısıyla nüfusu arttırmamak adına çocuk yapmayacağım" diyeni de pek duymuyoruz. Nüfusun 7 milyar olması kapitalizmin başarısıdır ama tüketimden dolayı bu ona suç olarak geri döner. Kapitalizmle ilişkisi olarak birkaç örnek vereyim, iki elementi düşün. Biri bakır diğeri demir olsun. Demir doğada tükenmeye başladığında demirin değeri artar dolayısıyla insanlar bakıra yönelir. O da tükenmeye başladığında fiyatı arttığı için alternatif çözüm aranır insanların isteklerine. Bu sayede teknoloji gelişir. Ve insanlar bilinçli oldukça kapital elde etmek isteyenler de ona göre davranmak zorunda olur. Örneğin günümüzde olduğu gibi ürünler çevreye uyumlu diye reklam yapmaya başlar. Ya da örneğin teknolojinin (aslında kapitalizmin) basit bir depolama ürünü binlerce ağacın kesilmesini önler. Bu konuda başka şeyler de söylenilebilir ama genel olarak uzatmadan cevap vermeye çalışıyorum.