Geldim beyler kaldığımız yerden devam ediyorum.

Gülnur benim ilk arkadaşım. Okuldan falan da değil. Babalarımız mahalleden tanıyorlar birbirlerini. Gülnur’un babası Murat Amca devülasyon döneminde evini arabasını hatta kendi babasının evini de satıp kuyumculuğa giriyo ordan kendine kalan paralarla da ticarete atılıyo, babasına 1.5 sene sonra Acarkent’ten ev alıyor köşeyi dönüyorlar yani fakat geldikleri yeri hiç unutmamışlar çok iyi insanlar ne zaman ihtiyacım olsa, ihtiyacımız olsa para verdiler, yanımızda oldular... konumuza dönelim.
Yazın çalışıp kazandığım parayla kendime de yer ayırttım ve Pazar günü olduğunda takım elbisem kösele ayakkabım kravatımla yattaydım. O zamanlar bu ucuz gömlekler moda değil mezuniyet denildiğinde takım elbise giyilirdi.
Gecenin ilerleyen saatlerinde alkol servisi açıldı. 18 yaşımdayım arkadaşlarım iç diye ısrar ediyor. Gittim barmene dedim böyle böyle ben alkol tüketmiyorum bana alkolsüz kokteyl yada alkolsüz bira verebilirmisin diye verdi içtim ama alkolsüz değildi kafam güzel olmuştu yani. Gülnur’u gördüm baya dağıtmış, herkes güvertede ben tuvaletin olduğu bölümde kusmaya çalışıyorum, 40 gün cenabetim diye üzülüyorum falan.