Şimdi diyeceksiniz ki eee amk ben savaşmıyorum, ulan kaçmıyorum da ne yapacam o zaman? Duyuyorum sizi panpalarım, eğer meseleyi fark edip kabul ettiyseniz, iyileşmek için ilk adımı çoktan attınız bile. Asla korkmayın. Yaşadıklarınızı bizzat yaşıyorum. Başarı kimseye zembille inmiyor, uğraşmak zorundayız. Tekniği nasıl uygulayacağınızı anlatayım. Ayna karşısına geçin ve bir arkadaşınızla konuşurmuş gibi yapın. Gülün, üzülmüş gibi yapın. Nasıl oturduğunuza dikkat
edin. Özgveni yüksek ve rahat diyebileceğimiz insanlar sizce neyi farklı yapıyor. Bunu çok iyi analiz etmeliyiz beyler. Dikkat ederseniz bir çoğu kollarını açmaktan çekinmezler. Kolları birbirine yakınlaştırmak ve elleri kasık hizasında bağlamak özgüvensiz bir duruşun alametidir. Ayaklar için de aynı şey söz konusu, gergin ortamlarda bir çoğumuz ayaklarımızı birbirine bağlıyoruz. Ayaklarımızın baş kısmı birbirine(yani içe) dönük oluyor. Bu hareketlerin doğal olduğuna emin misiniz? Bu hareketler, savaş ya da kaç refleksine karşı geliştirdiğimiz, yapmacık ve çaresiz hareketlerdir.