Taksim civarlarında biraz da tenha bir yerde yürüyordum, bir anda bir ses geldi tak diye. Baktım önümdeki ayakkabı boyacısı fırçasını düşürmüş. Gittim aldım hemen abi fırçanı düşürdün dedim. Boyacı teşekkür etti, elimdeki fırçayı bile almadan bir anda ayakkabımı silmeye başladı. Ulan ayakkabı beyaz nike, bu fırçayı sürdükçe ayakkabı daha da bi karardı. Ben ayakkabının o halini gördükçe sinirden elimdeki fırçayı kıracak gibi sıkıyordum. Sonunda dayanamadım yeter ulan öyle bir bağırdım ki sokaktaki kuşlar uçuştu. Bu herif korktu durdu kafasını kaldırdı o anda çaaat diye fırçayı yüzüne yapıştırdım fırçayla bir sağ bir sol ağzını burnunu kırdım huur çocuğunun. Garip garip sesler çıkarıp hareket edemeyecek hale geldiğine, fırçasını da zütüne sokup oradan uzaklaştım.