1. 26.
    0
    bigün apartmandan iniyorum aşağı.
    bi tane küçük çocuk, ilkokul önlüğüyle sırtında da kendisinden büyük çantası bekliyo öyle.
    bende kardeşimi bi özlemişim bi özlemişim.. cılızlığını masum bakışlarını ona benzettim..
    içim öyle kötü oldu ki..
    gülümseyerek burda kimi bekliyosun dedim.
    bi isim söyledi ama şimdi hatırlamıyorum..
    insan şaşırıyo tabi haliyle 18 dairenin 18inde de öğrenci yaşayınca küçük çocuk ne alaka diyosun.
    çantanı yere bıraksana bak çok ağırdır o şimdi büyümezsin sonra dedim.
    yok bırakmam çantamı dedi.
    içim öyle bi gidiyo ki ama nerdeyse ağlıycam.
    ceplerime baktım şeker falan var mı diye. yoktu.
    bende çocuğa para verdim.
    al bunla arkadaşınla kendine çikolata cips falan alırsınız dedim.
    çocuk aldı parayı.
    kafasını okşadım, içim acıya acıya aşağı indim.
    sonra ulan şeytan dürttü beni.
    ya bu çocuk kötü niyetli biri tarafından kandırılırsa parayla.
    e benden aldı parayı, başkasından da alırsa?
    içime resmen kor düştü.
    koşarak yukarı çıktım tekrar.
    bi baktım o küçük yumuk yumuk elleriyle parayı sıkmış bana bakıyor.
    allahım yaa nasıl bi masumluk bu..
    dedim ki bak ben sana para verdim ama sakın sakın başka bi yabancıdan para alma!
    yok babana borcum vardı gel sana parayı veriyim de babana zütür falan derlerse sakın gitme koşarak kaç dedim.
    cılız bi sesle tamam dedi.
    bi kaç kere daha söyledim aynı şeyleri bak kaçırırlar seni dikkatli ol falan dedim.
    sonra küçücük kelebek dokunuşu gibi bi öpücük kondurdum yanağına ve apartmandan çıktım..
    ···
   tümünü göster