ne fark eder ki

ben gözlerimi kaybettim, sen çekip gidince gözlerini
söktün gittin sadece sen diye haykıran bu yüreği
kırdın attın sensiz yaşamın en acı veren yerine
i̇çine yokluğumu koyup haykırım sensizliğimi

ruhum bedenimden çekti gitti, aşkım kalbinden silinince
sana olan aşkım hiç bitmedi ellerimi tutup sarmasan da
alev alev tutuştu yandı söz geçiremedim yüreğime
aklıma her gelişinle parçalandığında

ben toprak olsam da sen hep sevgilimsin benim
ben “sadece sen” diyen aptal aşığınım senin
sen ilk defa bana aşkın ne olduğunu öğretendin
ben ise sana sürekli acı çektirendim

bu dudaklarla o kadar sitem var ki, sadece gülemiyorum
sana yaptıklarımdan dolayı daha mutluluğu hak etmiyorum
kendime utancımdan artık gözlerini süzemiyorum
aldım bu kalbi yanıma acı çektirmeye gidiyorum….