pokemonlarla yaşadığım olayları anlatıyorum

Kaçarken ayağım tökezledi devrildim. Yuvarlana yuvarlana indim bayırdan aşağı. Ağaçların arasına pustum, spearowlar önümüzden geçip gitti. Bunlar ektik diye sevindikten sonra kaybolduğumuzu çaktım. Yana yakıla yol aradım bi türlü bulamadım amk, en son mecburen okan’ı aradım dedim böyle böyle nasıl bulcaz yolumuzu. Bu dedi pokedex’inde gps var. Hasgibtir harbi mi lan dedim. tabi dedi sen onu ne zannettin iphone4s’ten iyidir o dedi. gibtir o kadar atma dedim yüzüme kapattı oç. Pokedex’i açıp tekrar yola koyulduk. Ekrana baka baka giderken ağaca çarpıp yere düştüm. Sonra ayağa kalktım gözüm ilerdeki çalılara takıldı. Hep okulun bahçesinde gördüğüm pidgey’e benziyodu ama daha büyüktü bu. Pokedex’e sordum “abi pidgeotto bu çok taşaklı pokemondur dehşet kanatları var yakala bence dedi” tamam diyip doğruca bi taş attım. Taş yanından geçti ama dikkatini çektim sonuçta. Charmender’a doğru atıldı. Saldır oğlum bu son şansımız diye bağırdım. Bi anda kuyruğundaki alev büyüdü dedim hasgibtir patlıcak galiba sakin ol falan diyemeden alevi gözüne gözüne verdi pidgeotto’nun. Direk yere düştü hayvan üstüne poketopunu attım. Bi kaç Dakka yanıp söndü poketopu ama sonunda durdu. Çarmendırla birbirimize sarılıp ağladık ikinci pokemonum bu sonuçta. Çarmendır da alev üflemeyi öğrenmişti. Gece çökünce viridian’ın ışıklarını gördüm ilerde. 500metra ya var ya yok Allah nidalarıyla koştum şehre doğru. “Viridian Nüfus 130000 Rakım 1300 tabelasını geçince kendimi kaybettim yere yığıldım.