babanız her konuda cahil cahil yorumlar yapsa

panpa şimdi bir görüş var. bugün doğru sandığımıza babaların yönelimi bize ters ise babalar farklı düşünür olur.

bir zaman sonra babaların görüşlerinin doğru olduğunu kabul edebiliriz. arada bir zaman vardır. geriye dönüp aynı zaman içine girsen yine doğru doğrudur, bugün buna yanlış diyorsan o da doğrudur. işte bu zaman her şeyi gibiyor panpa. çok zaman sonra babanın tartışma kabul etmeksizin haklı olduğunu düşünebilirsin. o da doğrudur fakat her zaman kendi iç dinamiklerince açıklanabilir. doğru ve yanlış teşhisi her zaman baki olacak amma senin doğru ve yanlış sınıflandırmaların olacak.

işte böyle bir şey panpa bu. yine de bir karar alırken istişare etmek lazım. karşı tarafın yani babanın görüşlerini de bil ki ileride ben yanlış düşünmüşüm dediğinde babanın da bu yanlışlarda ne kadar ileri gidebileceğini kestirmiş olursun.

bir açıdan doğru diye bir şey yoktur. her şeyin bir hakikatin yanılsamasıdır. doğru göreceli bir kavramdır. kendi iç dinamiklerini iyi tespit edip ona göre ilerlemek gerekir.

ben babamı 6 senedir falan görmedim panpa. bir ara telefonla konuşmuştum, sonra geçmişe dönük konuşmalar geçti aramızda. o zaman anladım ki babama yalnızlık yaramamış. sürekli olaylara atıfta bulunarak yaşantımıza, kaderimize suçlamalar yöneltiyor. sukunet ve saygıyla dinledim. bir süre sonra onun kaderinin bir parça olan bendenize suçlu muamelesi yaptı. özetle panpa, insan bir süre sonra gizlice yanlışını fark edip suçuna ortak arıyor. bu konuda da dikkatli ol. tecrübeyle sabittir.
bu arada ingilizceyi n'aptın la?