Malesef ki ilk aşklar unutulmaz doğru bir şey bu. Keşke unutabilseydik. Hayat daha bir çekilir olurdu.

Kendime bu kadar soru sorsam kafayı yerim amk sorulardan kaçtığım için burdayım

Sonunda ölüm olan bir şeyin mantıklı, akla yatkın olmasını bekliyemezsin panpa

Haklısın panp ne yazsam boş kalacağını dusunuyorum oyuzden sabrinin annesine söveyim bari
Kısrak gibi anneni at gibi gibeyim sabri eğer hala duruyosan bana ulaş

Olur öyle

Hayat, cidden bu kadar anlamsız olabilir mi ne sevgilisi ne arkadaşı.. her biri boş ve karmaşık. Hayat, sürekli oyunlar oynuyor bizimle. Pişmanlık duymamızdan besleniyor sanki. Bazen sadece oturup düşünüyorum, sahi ne yapıyorum ben ne işim var burda benim, derdim ne, yada derdim mi var benim emin miyim, seviliyor muyum, yada ben seviyor muyum, ilk aşkım dediklerim doğru mu, zaten her sevgiyi aşk sanmadım mı, onlarda ilk aşkım değil miydi, aşklar unutulmaz demedim mi kendime, diğerlerini unutmadım mı, bunu da unutmaz mıyım, peki insanların derdi ne, onların dertleri var. Ne istiyorlar, ne alamıyorlar, ne diyorlar, ne demiyorlar? Benden ne bekliyorlar, onlara ne yaptım, ne yapmadım, ne yapmalıyım? Hayatın isteği ne peki? Adalet yok mu bu sistemde de? Karşılıksız bir şey yok mu? Sigara neden rahatlatıyor? Yada neden bitti şuan? Uykum var biraz uyumalıyım.. yarın güzel bir gün olur mu ?