Yazdıklarını da unutuyor bu delikanlı... Alıntılıyorum aynen :
"Ulan pekekent"
"rezil herif"
"aptal"
yazmış...
Anan-Baban-Öğretmenin ne "ahlâklı" bir insan yetiştirmişler, vay be... Bu kadar edep - saygı ancak böyle birinde olur.
Öğrenmek istiyorsan aç oku, Osmanlı Meşruti Monarşi'sinde Padişah'ın yetkileri neler, ingiliz Meşruti Monarşi'sinde Kral'ın / Kraliçe'nin yetkileri neler.
Cumhuriyet demek Demokrasi demek değildir. Yönetim sadece aile arasında kişilere geçmez, ama yine yönetimi bir dikta grubu tutar. Güncel olarak örneğin Azerbaycan da bir "Cumhuriyet"tir ama Haydar Aliyev'den sonra oğlu Cumhurbaşkanı oldu. Demokrasi var mı, incelemek gerekir...

29 Kasım 1923 tarihli Sebil-ül Reşad dergisinde çıkan bir yazı ile başbaşa bırakıyoruz halkımızı (kısmen sadeleştirdim) :
"Bizim idare adamlarımız, daima milletin fikirlerinin geçerliliğini ortadan kaldırarak, devletin idaresini sınırlı ellerde toplamak illetinden kurtulamamışlardır...
... Cumhuriyet ile islam kanunlarının uyuşmayacağını biz asla kabul etmiyoruz. Cumhuriyet demek, islam hükümlerini kaldırarak, onun yerine batı kanunlarını getirmek, milletin toplumsal hayatını değiştirerek, batı toplumsallığını getirmek midir ? Cumhuriyeti biz hiç de bu şekilde anlamıyoruz. Tam tersine milletin ruh hali ve toplumsal durumunun, inançları ve düşüncelerinin, arzu ve hislerinin tamamiyle hakim olması şeklinde anlıyoruz.
Hatta onun içindir ki cumhuriyetlerde kişilerin o derece hükmü olmaz, bütün nüfuz ve kuvvet milletin manevi şahsiyetinde toplanır. En iyi cumhuriyet hükümeti, milli irade ve arzuyu en iyi temsil etmeyi ve uygulamayı başaran hükümettir. Cumhuriyet hükümetlerinde iş başında bulunan kimselerin, şahsi ve özel yorumları hakim olamaz. Eğer onlar milleti kendi fikirlerine, kendi arzu ve heveslerine göre yürütmeye çalışacak olurlarsa, o gerçeğinde bir cumhuriyet hükümeti olmaz, cumhuriyet şekline bürünmüş bir kişiler hükümeti olur. Bundan dolayı, cumhuriyet hükümetini milletin medeni ve toplumsal kanunlarını değiştirmeye davet etmenin anldıbını kavrayamıyoruz...
... Bilinir ki milletlerin siyasi kurumları, toplumsal durumlarının bir ürünleridir. Toplumsal durumları da, ahlak ve inançlarının bir ürünüdür. Herhangi bir hükümet şekli, milletin toplumsal hayatına, fikirlerine ve inançlarına uymazsa, o hükümet şekli o milletin bünyesine uygun değildir demek olur. Siyaset şekline göre toplumsal hayatta, ahlak ve inanç hayatında değişiklik yapmaya kalkışan bir toplum bilimi alimi tanımıyoruz. Bu şekilde aykırı harekette bulunmak isteyen, neticede ya kendisini, ya milletini hüsrana ve felakete düşüren çılgınları tarih kaydetmiyor değil. Fakat bütün devirlerde yetişen hakimler, bu hareketi ortak olarak kınamışlardır...
... Bugün seçimlere katılanların hepsine birden yarın sorulsa, bunun uygulanmasını istemeyenler acaba kaç kişi çıkar ? Biz hiç zannetmiyoruz ki %5’i geçsin ve onlar da içki içenler olmasın. Demokrasiden, halkçılıktan, milli iradeden bahsedenler, bu sınava gelebilirler mi ? iş buraya gelince “El-avam, ke-l-hevam” (halk böcekler gibidir, -bir deyim-) derler, milletin cehaletinden, kendisini bilmediğinden, aydın istibdatından bahsederler.
işte bütün şeyler ellerinde böyle oyuncaktır. ilimleri de böyledir. Genel Vicdan derler, fakat kendi kafalarından başka bir şey tanımazlar. Milli irade derker, fakat kendi şahsi iradelerinden başka bir şeyin hükümran olmasını istemezler. Halkın tercümanı olarak söz söylerler, fakat özel fikirlerinden başka bir şeye hürmet ettikleri yok... "