Sevgili abilerim,
Ben 16 yaşında lise 2. sınıfa giden bir kardeşinizim. Öncelikle buraya kadar okuyup gitmek isteyen abilerim gidebilirler haklılar çünkü sözlük gerçekten anancılarla doluştu ne deseniz haklısınız abilerim. Şimdi konuya geçmek, fikirlerinizi almak, deneyimlerinizden birşeyler kazanmak istiyorum sevgili abilerim...

Bizim sınıftan bir kızla çıkıyoruz. 31 Aralık günü tamı tdıbına 87. günümüz olacak inşallah. Şimdi abilerim ben kızı çok ama çok seviyorum. O da beni sevdiğini söylüyor ama ben inanmıyorum gerçekten sevdiğine. Mesela birlikte bir tane bile fotoğrafımız yok. Dışarı hiç çıkmadık birlikte. Sadece arada sırada yemek yiyoruz öğlen molalarında. Şimdi abilerim bu kızın ailesi çok baskıcı ve kızdan sürekli evde oturup ders çalışmasını istiyorlar. Ben de diyorum ki işte ailevi sorunları var üstüne gitmeyim, zamanı geldiğinde zaten dışarı çıkarız, güleriz, eğleniriz. Ama onun beni sevmediğini hissediyorum. Zaten tipim berbat be abilerim kızı görseniz melek gibi ulan... Hayır zaten zengin falan da değilim kız sevmese neden çıksın diye düşünüyorum. Ama diyorum ki yine kendi kendime ulan sevse evlerimiz yakın, bakkala gittiğinde bile çağırsa depar atarım ama yapmıyor o bunu. Aramızda en fazla yakınlaşma geçen gün gerçekleşti. Okulun arka merdivenlerinde sarılıp onun mis kokusunu içime çekerek boynundan öptüm abilerim ama çok güzel hissettim. Yanlış anlamayın abilerim ben kıza dokunmam hani şuan en ileri gitmek öpüşmek olmalı diye düşünüyorum hatta o olmasa bile daha iyi olur diyorum. Her neyse abilerim ben kıza aşığım ama onun bana aynı gözle bakmadığını hissediyorum. Konuştum bu durumu onunla seviyosan hissettir falan filan diye. Birkaç şey anlattı ve haksız olduğumu hissettim. Ama abilerim çok kıskanıyorum böyle kol kola yürüyen sevgilileri gördükçe... Bana bir yol gösterin lütfen gerçekten kendimi kötü hissediyorum...

Modlardan ricam bu başlığı trende falan çıkarmamaları çünkü yerin kulağı var...