aklı başında olanlar bir akıl versin

içimi rahatlatmak için yazıyorum. 3. bir şahısa anlatmadım daha doğrusu anlatamadım.Çünkü erkek adam anlatamaz böyle şeyleri. Size açılmayı tercih ettim. Canım gerçekken çok sıkkın. ilkokul seviyesinde şeyler yazacak kapasitede olanlar başka başlık altlarına yazsın gözünüzü seviyim.

2 yıllık evliyim. birbirimize aşık olarak evlendik. eşiminde benimde güzel bir işimiz var. evde para sıkıntısı yok. Karı kız ayağım yok(bekarken yapardık o işleri ) içkim yok ( biradan başka meret içmem onuda evimde içerim ) kumarım yok ( haftada bir arkadaşlarla toplaşır 2 el oyun çeviririz ).Ama 3 günde 1 rahat kavgamız gürültümüz var. derdiniz ne o zaman diyeceksiniz işte bende onu bulamıyorum. Galiba birbirimize saygımızı yitirdik diyebilirim. ne o benim söylediklerime nede ben onun söylediklerine tahammül edebiliyorum. ha iyiyken çok iyiyiz ama birdenbire bi şey oluyor hop sar baştan makarayı. Normalde çok sakin, güleryüzlü bir insan olan ben son 1 senedir agresif, asık suratlı, ani tepkiler veren bir adama döndüm. inanın uykumdan defalarca sıçrayarak uyanıyorum .

Önce kendimi düşünüyorum. Eğer ayrılsam nasıl olur diye: bir ev tutmuş, ufaktan eşyalar almışım. karı dırdırı yok sessiz sakin bir hayat.

Öbür yandan eşimi düşünüyorum. Çünkü biz erkekler için kolaydır boşanmak ama kadınlar için o kadar kolay değildir. Evde tek kalabilir mi, bazen korkar mı, faturaları yatırabilir mi,yolda yürürken barzonun biri bir şey dediğinde kendini korumasız çaresiz hisseder mi, pgiboloji iyice kötüye mi gider? Çünkü eşim markete bile yalnız gitmek istemeyen bir insan. Her yere yanında benimde gelmemi istiyor.

Tam karar veriyorum bu tartışmadan sonra kesinlikle evde durmam diye ama bir şeyler beni tutuyor. karar verme aşamasında çok iyiyim,iş evden gitmeye geldimi onu evde hıçkırıklarla ağlarken bırakıp gidemiyorum. Eğer birazcık bencil olabilsem inanın 2 dk durmam ceketimi alır çeker giderim bu hayattan.

Bir nevi kendi arafımı yaşıyorum. Tanrıya kızmıyorum ama merak ediyorum neden bu şekilde oldu diye. Hiç kimseye kötülüğü dokunmayan ben, kul hakkına el uzatmayan ben, yalan söylemeyen ben neden bu kadar mutsuzum diye.