allah var din yalan diyen bir insan

bayramın mübarek olsun panpa.

@2 entry-nick

@2 +1 (bkz: ben)

bayramın mübarek olsun kardeşim.

ben uyumuyorum

@2 saat 8.51 akşam mı oluyo gerizekalı

@2 entry-nick

@11 adam yanlış sapaktan sapmış.

@13 ne oldu lan zoruna mı gitti dıbına kodum ateisti huurnun dölü seni doğuran ananın ben taaa amk

@2 ağır entry-nick

böööle züt gibi kalırsınız ortada işte amcıklar... sonra islam hani hoşgörü dini diye ağlıyorsunuz, bu sabah camiye gidip insanların dayanışmasını bayramlaşmasını falan da görseydiniz o zaman ağlamazdınız hani hoşgörü dini diye.ama sizde o kafa yok, olsa ateist olmazdınız zaten niye laf anlatıyosam size.

uzayın ak.

@20 anasını küçükken cami çıkışı kaybeden çocuk.

@21 amma dalga geçtin şimdi ak * şakirt falan diyende olur şimdi.

züt gibi kalınca liseli mode on a giriyorsunuz hepiniz, allah ıslah etsin ne diyeyim *

@22 deist arkadaşım da var merak etme, 'din gerekli bir şey mi' diye soruyorum genelde. hayır diyorlar anlatıyorlar anlatıyorlar, böyle günlerde daha çok anlamanız lazım dinin lüzumlu bir şey olduğunu.

@24 bunu yapmak zorundayım, bu sığ lavukla daha tartışamam.

anan zaaaaaa

panpa ben bayağı müslüman bir çevrede büyüdüm ama çocukken bile (ilkokulda) "allah'ın varlığı kesin değildir" dediğim için dayak yiyordum. yani "din" safsatasına hiç inanmadan büyüdüm. ama kuran'dan tut, diğer bütün dinlere ait kitapları ve hadis kitaplarını, bu konudaki diğer yazıları vs. hep okudum. okudukça ve anladıkça, açıklar yakalamaya başladım. ve sonunda deist oldum. yani herkesin geldiği büyük bir enerji yığını, bir yaratıcı var. ama öyle "namaz kılın, oruç tutun vs." gibi kuralları yok. bunu söylediğimde 11 yaşımdaydım. şimdi 29 yaşımdayım. fakat hayatımın son 25 senesinde, her bayram gününe mecburen annemin babamın elini öperek başlıyorum. zor geliyor evet. ama sonra diyorum ki; buna benim ihtiyacım yok. onların ihtiyacı var.

kendisi kati suretle islam'a inanmasa bile, anne babaya duyduğu saygıdan dolayı görüşlerinden ödün vererek ellerini öpebilecek kadar "iyi" bir evlat görmeye ihtiyaçları var. böylece bu ana babalar, her türlü haltı yedikleri çarpık hayatlarında, en azından "iyi" ya da "anaya babaya saygılı" bir evlat yetiştirmiş oldukları yalanı ile avunabiliyorlar. şahsen "bana ne amk? benim inanışıma ters" diyerek asık suratlarını görmektense, kafamı 5 saniyeliğine eğip, ellerini öpüp gönüllerini almayı tercih ediyorum.