ankarada iki kizin beni sikisi

hangi iki kızın kamki?

rizörv alındı

Mobildeyim su an yazamam fakat, abartmadan,sallamadan oldugu gibi yazicam.
Sanki abartilacak bir tak yemisim gibi de abartmicam diyorum, ciks yok bu olayda, terkedilis ve melankoli var, kisa zaten.

Not:iki ayri kiz bu arada birbirlerini tanimiyorlar ve ben istanbuldayim, oraya kadar gittim aptalligimi siz dusunun iste. yasim 20

ikizler mi gibti la hamit halil ?

2 saat sonra basliyorum beyler, kisa bir ozetleyeyim kizlarin ikisini de netten taniyorum biriyle 5 ay sevgili kaldik oralara da deginicem neden ayrildik ettik vs,digeri ise gercekten cok sevdigim birisi agib miyim bilmiyorum bu kiza.. eve gecip yazmaya basliyorum.

reserved

reservet çetin

Beyler vardiyayi teslim edecegim eleman gelmedi daha cikamadik isten amk gibicem

22 şubatı 23 şubata bağlayan gece ankara otobüs biletimi aldım, önceden progrdıbını yapmıştık zaten kızla bu ilk uğrayacağım durak olan kızdı, adına selda diyelim.
gece 3 otobüsüne aldım biletimi ki 9-10 civarı ankarada olabileyim, derken ankaraya inişimi yaptım.
saat 09:30 civarları falandı kızla buluşacağımız yer çankayada bir yerdi vallahi hatırlamıyorum adını google üzerinden arattım hatırlarım diye fakat bulamadım neyse.
zaten inip sordum, oraya serviste yokmuş, napıcam ne edicem derken kızılay'a gitmeye karar verdim, ankarayı hiç bilmem etmem, bindim servise bekliyorum.
arayayım bari şu kızı dedim çıkarttım telefonu, arıyorum arıyorum yok, açmıyor.
yahu ne yapıcam ne edicem,ben bu kızı 1 senedir falan tanıyordum tabii, telefonda vesaire konustuk yani uzun zamandır tanıdıgım, gercekten tanıdıgım bir hatun kisisiydi,"tak yoluna mı gidiyoruz lan?","trollendim mi amk?" gibi düşünceler beynime zerk etti, hiç bilmediğim ankara şehrinde beni bir korku sardı.

saat 10 civarı kızılayda indim, dakika bir gol bir, servisten indim, sigaramı yaktım ve bir amca (50-55 yaşlarında) beni ve ne kendisinin ne de benim tanımadığım bir çocuğu (18-19 yaşlarında) tutup başladı konuşmaya, üçümüz de birbirimizi tanımıyorduk, üstelik ben afallamıştım.
amca dexerten girdi, suriyelileri getirmesinden bahsetti,bu arada beyler bütün ankara suriyeli dolu,her yerde dileniyorlardı, istanbulda böylesine rastlamadım ben.
amca çocuk ve ben ile "evet, evet" onaylarını aldıktan sonra bir kaç dakika daha konuştu ve gitti.
ben bu sırada kızı aramaya devam ediyordum, fakat telefon açılmıyordu..
saçlarım iyice bozulmuştu ayrıca, düzelttirecek ve hafif fönletecek bir kuaför arıyordum kızılay caddesi üzerinde,bir tane buldum ve girdim, sacımı yaptırdım, duvarında da kuleli resmi vardı bu kuaförün, belki bilen vardır ankaralı varsa aranızda.
cıktım kuaförden, telefonun mobil verisi'ni açtım whatsapp'tan yazılmıştı, uyuyakalmışım diye, sinirlendim beyler acaip, delirdim zaten karıya..

takipteyim dostum ♞

--spoiler--
reklam alınır
--spoiler--

--spoiler--
reklam alınır
--spoiler--

başlık takip

takipteyim dostum ♞

devam ♞

Devam et amcuk

Reserved

neyse bir saate oradayım dedi bu ve ben de kızılay caddesi üzerindeki kafelerden birine oturdum,bir çay söyledim iğrençti,bu sırada kıza hediye aldığım kitabı çıkartıp biraz okumaya başladım.
friedrich nietzsche'nin "böyle buyurdu zerdüşt" kitabıydı beyler, sayfalarını çevirdim bir kaç sayfa göz gezdirdim, daha sonra kızdan mesaj geldi, kızılay avm'nin oraya doğru gel diye, ulan bu koduğumun kızılay avm'sini nereden bulucam ben?
sor,et derken kızılay avm'yi buldum ben bu sırada telefondayız kızla o da yürüyor, minübüse,otobüse bile binmeye tenezzül etmemis amk,bu is taka gidiyordu, biliyordum.
bana tarif ettiği yere gittim ve orada beklemedim,bi 30-40 metre ileride pustum,ilk benim görmem gerekiyordu çünkü, beğenmezsem 500 kilometreyi geri gidecektim sanki(arkadaşım bu arada kız, detaylarına ineriz)

avm'nin önünde bir reklam panosunun arkasına girdim, etrafı kesiyorum, tarif etti kız, berem var dedi, siyah montum ve kırmızı çantam.
etrafa baktım 10-15 dakika kadar gelmedi, daha sonra uzaktan göründü, gördü beni ve gülümsedi el salladı, yanına gittim, beyler 1.78-80 gibi bir boyum var, kızın boyu ise 1.60 civarı sanırım beyler, minyon bir kızdı o kadar sevimli göründü ki gözüme, orada yiyecektim onu resmen, gözlükleri vardı bir de,tatlı kızdır bu arada beyler, beyin olarakta çok hatun kişisidir kendisi, aynı kafada yaşadığım nadir insanlardan, çok değerlidir kendisi benim için.
zamanında derinlere inmiştik fakat, olamazdık biz,ne ayrı ne birlikte kalamıyoruz en son aralık ortasında kızla tartışıp birbirimize;"cehennemin dibine git, kahrol,geber, senin ben dıbına koyayım, hayır ben senin koyayım"
ve niceleri uzun uzadı mesajlar atmıştık,2 ay sonra özür diledi, ondan sonra bir kaç tartışmamız daha oldu,bu süreçlerde hep ayrı kaldık ama sonunda hep barıştık(hiç birlikte olmadık beyler,bu olanlar sırasında da hep arkadaştık)

ne yapalım ne edelim derken, daha önceden kararlaştırdığımız şekilde kahvaltı etmeye ve pattisli(patatesli) börek yemeye karar verdik,bir yer bulup girdik fakat patatesli börekleri yoktu(gibeyim öyle şeyi) zaten lüks bir yerdi anlamadım ben de kodumun yerini, oturduk aptal aptal gülümseyip kıza bakıyorum ama beyler minyon kızları bilirsiniz zaten pek bir şekerlerdir,bu kızda elma şekeri gibi bir şeydi, saçları o kadar güzeldi ki,zaten fotoğraflarında da belli oluyor, parlak ve yumuşak, hoştu.
neyse kız ben aç değilim dedi,ben bir afalladım zaten orda "e konuşmuştuk biz bunu ?"
2 çay ve 1 patatesli poğaça söyledik, çaylar ve poğaça geldi fakat, poğaçanın üstünde haşhaş vardı,"dıbına koyim haşhaşlı patatesli mi istedim züt garson?" diyemedim.
haşhaşları olabildiğince silkeleyip yarım poğaça yedim beyler, kız da elleri tamamen titrek vaziyette içerken çayı, döktü.
bir paniğe kapıldı ve "ne kadar sakarım dimi" demeye başladı fakat elleri titriyordu, tuttum ellerinden, sakin ol dedim, sakinleşemedi.