0
her şey 2009 temmuz ayında başladı. annemin kanser olduğunu öğrendik. öyle sinsi bi hastalık ki 5-6 senedir gizlice büyüyüp hayatı zinadana çevireceği anı bekliyormuş.o ana kadar hiç bir şeyin farkında değildik. hemen ameliyata aldılar annemi tabi işlerin ciddiyetinin farkında olamıyorsun hiç aklına gelmiyor bie gün çekip gidecekleri(çoğul kullandım anlarsınız birazdan).ameliyattan sonra tabi başarısız geçti ameliyat kitle o kadar çok büyümüş ki yumruktan daha fazlaymış. kemoterapiden çekindik ilk başlarda babam bitkisel tedaviye yöneldi bir umut sadece bunu sadece yaşayanlar bilir. nerden aklımıza gelirdi ki 2009 aralık ayında babamı beyin kanamasından kaybettim. sebebi üzüntü mü başka şeyler illa ki benim de payım vardı. kimsemiz yoktu sahip çıkan mecburen okulu dondurup anneme bakmam gerekmişti.24 saat evde durup hasta pgibolojisini yaşayınca insan ister istemez hırçınlaşıyor tabi bunu babama yansıttım kendimi suçluyorum hep. babamın 40ına kadar durumu annemden sakladık o aralar domuz gribi olayı vardı onu bahane ettik. kanser hastalarının morale ihtiyacı vardır bunu öğrense çok daha fazla yıkım yaşayacaktı bir anda ikisini birden kaybetmek o anda aklıma intihar etmeyi getiriyordu sadece. daha sonra kemoterapiye başladık. doktorlar daha iyi bilirler ama kitlede ki az bir küçülme beni sevindirmişti ama doktorun sözlerini duyana kadar'bi anlamı yok o kadar küçülmenin 2-3 aylık zamanı kalmış'.iyice umudum azalmıştı. başka ne oalcak ki o durumda babamı kaybetmişim doktor annemin 2-3 aylık ömrü kaldığını söylemiş intihar etmeyi düşündüm ama 2-3 ayda olsa annemi kime bırakacaktım ki.böyle durumlarda ne akraba ne kardeş ne komşu olur.2010 ağustos ayında annemin durumu iyice kötüleşti hastaneye zütürdük kontrol eden doktorun ilk kafı kalbi durursa çalıştıralım mı oldu o anda elimde silah olsa o doktoru acımadan vururdum.5 gün yoğun bakımda yattı kurtaramadık kurtaramadım annemi.en çok koyan da gözlerinin önünde eriyip gitmesi ve sadece izlemek zorunda kalmamdı. elimden gelen her gece ağlamak o kadar çaresizim.
özet falan yok amk
