aşk var beyler

bugün yolda yürürken nerden geldiyse dilime bi şarkı dolandı, şarkıyı hatırlamamla beraber içtiklerimde boğazıma dolandı, düğümlendi.

koşar adım geldim eve açtım o şarkıyı; 4 yıl önce sürekli dinlediğim bi şarkıydı hatta facebookdada paylaşmıştım. o zamanlar deli gibi aşıkdım pek ağlayan biri olmamama rağmen gerçekten sevdiğim için göz yaşı döktüğüm olurdu. sevdiğim kız güzel değildi, beğenmezdim yani. ama anlamadığım ve yıllarca anlatamadığım şekilde büyük bi tutkuyla bağlıydım. çok seviyordum. 2-3yıl boyunca bu sevgim artarak devam etti. ilk ilanı aşk ettiğim gün dün gibi aklımda. o zamanlar ergenliğin ilk demleri tabi oynatılırsam dalga geçilirse diye korkuyorum : ) sabah okulda yakın arkadaşlarımdan gazı aldım kararımı verdim. akşam eve gidince msnden sevdiğim kıza tam olarak bunu yazdım " dalgada geçsen alayda etsen seni seviyorum " çok malcaydı belki beyler ama kızın verdiği cevap daha malca oldu " xD " pembe italik bi yazıyla yazdı bunu. 4-5 yıl önce. mesajı atıp çıkmıştım gece girince gelen cevabı görünce öldüm zannetmiştim. ilk yıl full peşinden koştum kızın. hoşuna gidiyordu biliyordum. 2. yıl tersi bi durum oldu kız sürekli bana yazıyordu ben yüz vermiyordum. nedeni; benle dalga geçiyor kesin. oynatacak kesin. herkesde olmuştur ergenliğin başında bu durumlar. neyse 3. sene o ilçeden şehrin merkezine taşındım. okulum değişti. okul değişince ilk bir ay çıktık bunla. ciddi manayda sevgiliydik yani. bende bunla gece 2 ye kadar ev telefonuyla konuşurdum amk.-o ayın telefon faturası 275 tl olarak geldi. peder beni evire çevire gibti tabi- 1 ayın sonunda ayrılmamızın sebebide çok çocukcaydı ama ne olduğunu tam olarak hatırlamıyorum amk gibimsonik bir şeydi. 3. sene göremememe rağmen hislerimi korudum ona karşı. 4. sene 2 senedir görememenin haliyle sevmiyordum. yani bu sene. tekrar başa gelelim o şarkıyı duyunca geldim eve açtım şarkıyı 50 kere replay yaptım. replay yaparken onun eski profilindeki- o zamanlar bunu kullanırdı. şifresini mi unutmuş ne olmuş bilmiyorum face değiştirdi- durumları yazıları okudum taa en başına kadar. gözlerim doldu ama gülümsüyordum. sonra onla tanıştığım özel okulun sitesine girdim okulun binasının vb. fotoğraflarına bakıyordum. her yerde onlarca anım vardı, hepsi gözümün önünden film şeridi gibi aktı geçti. gözlerimdende yaşlar akıyordu bu sırada. spor salonunu, bahçesini, sınıfını vb. gördükçe sarsılıyordum. hüngür hüngür ağlıyordum. yıllardır pek ağlmamamış biri olarak. baktım bazı yerlerini değiştirmişler okulun. nasıl yaparsınız lan dedim. kızdım okula. onca anıyı nasıl kaldırırsınız lan huur çocukları dedim. kantinini değiştirmişler mesela. nasıl yaparsınız bunu dedim. öfkem gittikçe artıyordu ama sarsılarak ağlıyordum. onca anımı silmişlerdi huur çocukları. hayatımın en güzel günlerini hatırlamama sebep olacak, gülümsememe sebebiyyet verecek şeyleri kaldırmışlardı. çok öfkelendim analarını gibeyim dedim ve birden olduğum yere çöktüm. sanırım gözlerimdeki yaş bitti. bi iki saniye kıpırdayamadım 50. defa replay ettiğim şarkıyı kapattım.

durumdan anlayan zeki panpalarım. gelin.

beyler ? :(