FiNAL PART
FiNAL PART
FiNAL PART
Herşey yoluna girmişti. Tugbanin abi problemi kalmamıştı. Artık rahat rahat buluşabiliyordum . Gayet mutluyduk. Ailem tugba beraber kahvaltı yapıyorduk. Ben onlara ziyarete gidiyodum. Babası büzzük artık kumardan elini ayağını çekmiş yavaş yavaş bankaya sağa sola ve bana olan borcunu ödüyordu . Tarifsiz bi mutluluk vardı içimde . Artık 1. Yılımıza yaklaşmıştık o kadarını güzel gidiyodu ki hiç bitmeyecek gibi. 1inci yılımız geldi çattı kutladık hediyeler falan . Aradan 3 hafta geçti ben teias eğitimi için manisaya gitmistim telefonu alacak vaktim yoktu boş bi zaman buldum tugbaya mesaj attim mesajim gitmedi ulasmadi geri cevap vermedi . ulaşamıyodum tugbaya . Telefonu kapalı ailesini aradım hic birine ulasmadim . Cildircaktim . Sonra ki gün ilk otobüsle ankaraya döndüm kendi evime gitmeden Hemen evlerine gittim bastım açan yok. Bi kadın indi . Kime bakmıştınız diye . Büzzük amcalara ulasmadim merak ettim sizin haberiniz var mi dedim . Onlar burdan gideli 4 gün oldu dedi
. Ben neye uğradığımı şaşırdım. Kızı yurt dışında uzaktan akrabasıyla evlenecekmiş dedi . Ben ne diyosun ne saçmalıyosun diyerek kadının üstüne yürüdüm. Kadın inanmak sana kalmış sana yaan söyleyecek halim yok. Yardımcı olmaya çalışıyorum dedi . Nefes alıp verişlerim değişmiş kalp atışlarımı hissedebiliyodum girildiğim Şokun farkında bile değildim. Kadın devam etti . Büzzük beyin borçları yüzünden artık burada duramayacaklarini anlatmış Tugbanin annesi . Nereye gittiklerini söylememiş. Sadece kızın Danimarka'da helsinge diye bi yerde akrabasıyla evlendireceğini hayatını kurtaracağını anlatmış. Bide sevgilisi var burda üzülmesin diye ayrılamıyo söyleyemiyo kızım hiç bise demiş. Çöktüm kadının anlattıklarını ağlayarak dinliyorum. Elim ayağım titriyodu kadin korktu bi bardak su getirdi. Niye diye düşünüyodum niye ben ne kötülük yaptım ne yaptım diye düşünmekten delircektim ama artık olan olmuştu herşey bitmisti bitmeyecek dediğim koca bi masal benim şehir dışında olmamla bitmisti. Canım yanıyodu . Bunlari hak edecek ne yaptım bilmiyodum . Herşeyi mi verdim ama yüz üstü bıraktılar beni .

Aradan 1 yıl geçti en yakın arkadaşından haber aldım 1 hafta önce hamileymis 2 aylık. Bi çocuğu olacakmış mutluymuş. Beni unutmuş. Bi elvada bi hoşçakal bi kendine iyi bak bile demedi. Dünyayı benim başıma yıktı gitti . Onca yaşananlar onca cefa hepsi bir hiç uğrunaydı halen pgibolojik tedavi görüyorum halen Şokunu atamadım.

Burda beni dinleyen herkese teşekkür ederim sorularınız varda buyurun soyleyin.