0
bak kardeşim
özel bir üniversitede, yarı burslu okuyan, ortalama durumlu bir ailenin büyük çocuğuyum. sanırım söylememe gerek yok, erkeğim. kardeşim yaşça benden küçük olduğu için ve durumumuz çok iyi olmadığı için, okuldan sonralarını da çalışarak geçiriyorum. okulum istanbulun bir ucunda, evim diğer ucunda.her gün 4 saatim yollarda geçiyor. okuldan döner dönmez de çağrı merkezindeki işime gidiyorum. hafta içi hergün 5 saat çalışıyorum.17.00 den 22.00 ye kadar.
doğal olarak, özellikle hafta içlerinde hiçbir sosyal yaşamım yok. ders aralarında sigara içmekten başka tek sosyal aktivitem inci sözlük. hoşafım çıkmış halde eve döndüğümde, biraz boş boş oturduktan sonraki ilk aktivitem, benim gibi insanlarla saçmalamak için inci sözlüğe girmek oluyor.
amacım kafamı boşaltmak ve rahatça saçmlayarak keyifli vakit geçirmek.
kullanıcı girişini yaptıktan sonraki ilk işim ben buttonuna basmak oluyor.hem ben sözlükte değilken kim beni şukulamış,kim binlik yapmış görmek, hemde son girdiğim entryler aracılığıyla bir önceki günden yarım kalan saçmalamalarıma devam edebilmek.
fakat ne oluyor biliyormusun?ben sekmesi açıldığında o ana kadar zaten gebermiş bünyem dahada beter bir hal alıyor. zaten incecik bir çizgide gidip gelen sinirlerim iyice bozuluyor. zaten gibilmiş benliğim iyice kararıyor.
ilk önce saatlerce sekmenin açılmasını bekliyorum. sonra da son iyi oynanan entrylerine basıp açılmasını.ama olmuyor.bir kez daha deniyorum ve yine olmuyor.la havle diyerek kötü oylanan entrylere basıyorum. tahmin et ne oluyor? yine aynısı oluyor be beni iyice delirmeye başlıyorum.
aslında pekte elzem birşey olmamasına rağmen,bu iş artık bende inada biniyor.bir kezde son girdiği entrylerde deniyorum şansını. peki bu sefer ne oluyor? yine aynı senaryo dıbına koyduğumun evladı.
artık içimden duvarları yumruklamak, enginlere sığmamak geliyor. çıkış yapıyorum, yeniden kullanıcı girişi yapıyorum ve yine olmuyor.
son girdiği entrylere tıkladığım zaman ne oluyor biliyormusun? annenin amı oluyor huurnu üvey evladı.
sen ne kadar huur çocuğu,ne kadar gereksiz be kadar şerefsiz bir insansın ulan? senin annenin dıbına beton döker, gölgesinde bacını giberim yavşağın dölü. yeter ulan, hayatı zehir ettin bana.
ne okulda ne işte halim mecalim kalmadı senin yüzünden. sürekli gittiğim her yerde sen aklıma geliyorsun ve ben yine strese giriyorum. hiçbir zaman aklımdan çıkmıyorsun.eve gittiğimde yine bana nasıl bir huur çocukluğu yapacak acaba diye düşünüp duruyorum sürekli.
yeter ulan. yeter artık. rahat bırak ulan ben ve benim gibi hayatını giberttiğin binlerce insanı. çık ulan hayatımızdan artık. gibtir git ulan. gibtir git.
Tümünü Göster
