beyler sanirim cok büyük bir psikolojik

@4 yok panpa. elektronik okudum. türkiye derecem var. sonra da bilgisayar müh. master'i yaptim.

böyle bi komşumuz vardı kafasına sıktı kurtuldu panpa

daha ne istiyon yarraam. bişey ekgib farkettim ama sölemicem. ilacını biliyorum

o kadar okursan olacağı buymuş kardeşim ayrıca abaza mühendis havası sezdim sende

çünkü aslında istediğin bunlar değil. mecburiyetten yaptın hepsini. başarısız değilim demeye çalıştın kendince. ama yetmediğini fark ettin.

panpa yurt dışı bursunu kim verdi?

askerde geçer onlar sen rahat ol bütün sıkıntını alırlar

@6 bin öldürdün lan beni

@5 hiç korkma panpa mükemmel bi gelecek seni bekliyor, askerlik görevini yerine getir hemen geçer zaten, evine dön 1-2 ay dinlen sonra hemen bi işe gir ilk 2 sene sıkıntı yaşarsın ama ondan sonra sağlık sıhhatin yerindeyse güzel bi şekilde hayatını yaşayacaksın. sevgiler panpacım

@8 dogru. hayati yasamadim amk. ama abaza degilim harbiden.
@9 o da dogru. puana göre üniversite sectim. calisirsam elde ederim dedim hep. ama aslinda sans cok büyük bir rol oynuyormus.
@10 DAAD
@11 cok mu fena lan askerlik?

amk bütün düzenler para üzerine kurulmuş. tavsiyelere bak. askerliği yaparsın iş bulursun, rahatlarsın diyolar amk. para gelince huzur gelmiyor. üç beş kuruşa araba yıkayarak da yaşdıbını geçirirsin. nedir bu lüks merakı?

@14 panpa korkma askerlikten bak sevgili dad seni yurt dışına göndermiş ya da gönderecek kadar paraya sahip. Parası olan rahat yapıyor askerliği bee

@15 aynen panpa. yani tavsiyelere laf etmiyorum, yanlis anlasilmasin. benim derdim genel olarak mutlu olamama korkusu. yurtdisindan dönüyorum, cünkü mutlu degilim, burada bi gelecek görmüyorum kendime. ama döndügümde de pisman olma korkusu var. bir seyleri kacirma korkusu en fenasi. bu korku yüzünden zaten adam gibi karar veremiyorum, versem de mutlu olamiyorum.

(inci özel mesajın gibildi demedi, gitmeme ihtimaline karşı buraya da yazıyorum)
bardağın boş tarafını görüyorum, boş olduğunu bildiğimden her olursa olsun mutlu olamıyorum diyorsun.
Bardağın dolu tarafını görebilmek önemlidir daha önemlisi, boş olduğu zaman onu dolduracak şeyin ne olduğunu görebilmektir.
hep kötünün iyisi diyorsun ya hani, belki seçimlerin iyi olanlardır ve sen sadece başlarına "kötü" koyuyorsun?
bazen ne olur biliyo musun, hayat o kadar monotonlaşır ki,ne iyi ne kötü karar vermek zorlaşır, sınırlar bulanıklaşır. insan kendini normal durumdan kötü duruma düşürme riskine girmez,bu yüzden kararsızlık durumunu seçer.
bunun nedeni haz prensibiyle yaşamamızdır. acıdan kaçınmak için(burda acı, seni sıkan şeyler oluyor) kararsızlığı seçeriz.
ama bu sefer iyi olanı, belki bir adım atsak mükemmel olanı kaçırmış olmuyor muyuz? bardağın suyla olan kısmını kaçırmıyor muyuz?ve o suyu içmezsek, nasıl yaşayabiliriz ki,yani buna yaşam denilebilir mi?
polyannacılık tam olarak seçim yapamamanın tersi değildir, sadece savunma mekanizmalarını çalıştıramayan sorunlu insanların yaptığı birşeydir.ama bizi hayatta tutan bu mekanizmalardır.
bu mekanizmalar aşırı çalıştığında ise senin durum gerçekleşir.her şeye "ya ne gerek var" , "aslında diğeri mi olsa..off..ne yapsak ki" diye yaklaşırsın, bakmışsın fırsatlar gitmiş..
sana önerim:
1-şu an tamamen nötr olduğun, adını bile duymadığın bir grubun 2-3 parçasını indir. hatta parça tarzları da hiç denemediğin bir tarz olsun(pop seviyosan rock olsun,vb) ve bunları dinle
2-yatmadan önce bayadır hiç görüşmediğin 1-2 arkadaşına faceden-msnden her ne halt kullanıyosan mesaj at,offline olsalar bile, nasılsın iyi misin, öylesine sorayım dedim tarzında.
3-boş olduğun ilk gün çık dışarı.pek bilmediğin bir semte git. herhangi bir arkadaşla da olabilir bu,tek başına da.önemli olan yeni ve bilmediğin yerleri gezmen.
bunlardaki amaç sana iyi veya kötü karar olmadığını öğretmek.
Friedrich Nietzsche'nin bir sözü vardır, doğru ya da yanlış yoktur, yorumlar vardır.
bundan sonra her şeyi kötüye değil, olduğu gibi yorumlaman dileğimle

(bkz: baykuş reiz evlenmiş lan capsssli)