beyler son 4 yılımı anlatıyorum gelin

efkarlandım beyler bu hikayemi birilerine anlatarak rahatlayabilirim ortam olduğu için anlatmak istiyorum gibleyin ya

ben başlıyorum umarım dinleyen birileri olur ;

8.sınıf zamanlarında benim de her öğrencinin hayali olan anadolu ve fen liselerine girme hayallerim vardı. tabi o zamanlar aile baskısı yüzünden anafen dersanesine gidiyordum. dersaneyi gibleyen mi var amk nasıl olsa kolaydır sınav gideriz bi anadolu lisesine diye triplere giriyordum. bi de 8.sınıf zamanlarında sihirli annem deki cem in şişko halini hatırlayın; ikiziydim ben onun. 7 den 70 e herkes ay sen ne tatlısın falan derdi bana :( neyse binler sene sonu geldi oks ye girdim falan filan ve sınav sonucunun açıklandığı güne geldik.
305.85 puan almıştım. tabi ailede bir burukluk var o kadar dersaneye gittin yapa yapa bu kadar mı yaptın falan. e amk siz girin yerime sınava.

neyse beyler tercihleri yaptım oturduğum ilden 13 tercih il dışı 2 tane. ilk tercihlerde uçak bakım lisesi çıktı. güzel bir yer çıktı aslında.
baya bi düşündüm bunun için ama baktım 2. ve 3. tercihlerde varmış lan dedim belki bi anadolu lisesi çıkar. tekrar yaptım tercihleri.bu sefer 2. tercihte eminönü matbaa lisesi çıktı. hay mk dedim anadolu lisesi gidiyo elden. aile nin de ısrarıyla 3.tercihlerede katıldım ve o gideceğim için çok sevindiğim okul fakat aslında bir taktan ibaret yer çıkmıştı;
tekirdağ'ın bir ilçesinde anadolu lisesi...

beyler harbiden ayıp ya şurada içimizi dökelim ibret alın diye gerçek şeyler anlatıcaz gibleyen yok

panpalar ayıp amk ya bazı anılar geldi aklıma içimi dökmeliyim

anlat panpa. zütünü giberim ağlıcam şimdi.

up up up up

up up up up

hayatımda ilk defa ailem olmadan istanbul dışına çıkacaktım. bir yandan yeni bir ortam, yeni arkadaşlar düşüncesiyle seviniyordum bir yandan da ailemi özlerim diye üzülüyordum. bana bol bol alışveriş yaptılar. kıyafetler iç çamaşırları falan filan. okulun açılmasına 2 gün kala yola çıktık. yolculuk 3 saatti. silivri çorlu derken böyle köy-ilçe karışımı bir yere geldik. ben kendi kendime hay mk burayı nasıl tutturdum lan ben diye düşünüyordum. bu arada 3 ay boyunca baya bi zayıflamıştım ve tatlılığım yerini sert bir erkek ifadesine bırakıyordu.

@7 sağolasın panpa giblediğin için

babama kalacağım yerin neresi olduğunu sordum. bekle az kaldı cevabını verdi. ben de acaba ev mi tuttular bana ya da özel bir yurt mu ayarladılar diye düşünmeden edemiyordum. yaklaşık 5-6 dk yolculuğun sonunda din eğitiminin bulunduğu bir özel yurda gelmiştik. zaten cumadan cumaya namaz kılardım kilolu olduğum için üşenirdim namaz kılmaya. arabadan indik ve kapıda yurt hocalarından ismail abi karşıladı bizi. tanışma faslından sonra bizi müdür kenan beyin odasına zütürdü. kenan bey 40 lı yaşlarda hayatını namaza niyaza adamış birisiydi ve babamın bi arkadaşının kardeşiydi. adamın konuşması o kadar samimi geliyordu ki lan ne iyi etmişim buraya gelerek diye düşünüyordum. temizlik yok, namaz olayı isteyen kılar isteyen kılmaz, her gün yemeklerde mutlaka etli yemekte olacak falan filan. çok sevinmiştim ve babama tamam burası iyi kalabilirim burada demiştim. babamla kenan bey anlaştılar. ben tanıdık olduğum için baya bi indirimli kalacaktım. millet 100 tl verirken ben 30 tl ye kalacaktım.

up up up up

up up up up

up up up up up up

anlat panpa sen de anlat

ismail abi bana odamı gösterdi ve eşyamı odama yerleştirdim. oda iyi görünüyordu. 6 ranza vardı içerde yani 12 kişilik bir odaydı. annemleri de uğurladıktan sonra yurdu keşfetmeye karar verdim. 5 katlı bir yurttu ve 8 katlı 2. binası da vardı fakat komple tadilattaydı. en alt kata indim. bir revir, banyolar, çamaşırhane, dolaplar ve arka kapı vardı. çamaşırhane ye girdiğimde yurtta olan 3-4 kişiden birisi mehmet ile tanıştım. lise son öğrencisiydi. zaten zamanla da bana abilik yapacaktı koruyacaktı beni

mehmet gaziantepten tekirdağa okumaya gelmişti. ailesinin zoruyla yollandığını söyledi. neyse görüşürüz dedikten sonra kütüphane ve mescit katını kontrole gittim. orda da bilal ve feyyaz adlı 2 tane namaz kılan çocukla tanıştım. 2 side benim gibi yeni öğrenciydi. benden 4 gün önce gelmişlerdi. dedim bunlarla takılayım ben. bilal kavanoz gözlüklü, küçüğünden bile tırsan zeki, sessiz pısırık bi tipti. feyyaz ise makara çocuktu, güvenilirdi.

onlar ikindi namazını bitirdiklerinde yanlarındaydım. bana dediler akşam namazını kılalım dışarı çıkalım hem de seni gezdiririz. ben de tamam dedim. akşam namazı saatine kadar çoraplardan top yapıp mescid de oynuyorduk. akşam namazı vakti geldi ve ismail abi bize namaz kıldırttı. kilo verdiğim için hiç zorlanmamıştım. az bucuk ismail abi ile de muhabbet ettikten sonra feyyaz ben ve bilal dışarı çıkmak için izin aldık. utandım kendi kendime dedim lan milletten izin mi alıyoruz dışarı çıkmak için dakka 1 gol 1 oldu anlıyacağınız

neyse izni verdi ismail abi ama yatsıya kadar burada olun dedi. o akşam aşçı olmadığı için yemeği dışarıda yemek zorundasınız demişti ismail abi. biz de ilçenin çarşısına yaklaşık 1 km uzaktaydık. feyyaz bana gel yürüyelim hem de etrafı tanırsın demişti. tamam deyip yola çıktık. yurt hemen ilçe girişinde olduğu için hiç çarşıya çıkamamıştım. çarşıya gittikçe tozlu topraklı yollar yerini ayçiçekli , parklı yollara bırakıyordu. bir süre sonra feyyaz beni durdurdu.
f:surda toygar abinin dönercisi var çok kral adamdır ona gidelim
ben:tamam kardeş sorun değil sen nereye ben oraya.

çarşıya girişteydi hemen toygar abinin dönercisi. içeri girdik. karşımda ağır konuşan ama çok makara bi abi vardı. samimiydi. feyyaz 3 döner söyledi. biz o arada muhabbet ederken toygar abi geldi yanımıza ve dönerleri getirdi. gerçekten de mükemmeldi tadı. öğrenciye kıyak geçtiği belliydi toygar abinin. sonradan da babası geldi dükkana. babası o kadar iyi bir insandı ki zamanla beni gerçek evladı kadar sevicekti