bir vampirin anıları

Dinleyen varsa ses versin devam ediyim. Yoksa çekiliyorum.

Tamam devam ediyorum.

Bu arada yavaş yazdığım için gerçekten kusura bakmayın, üzerinden 5 yıl geçti, hatırlayamıyorum. Bazı diyalogları ince detayları kendime göre yazıyorum. Çünkü 5 sene önce ne konuştuk tam olarak yazmam mümkün değil.

Seçim benim için gerçekten çok kolaydı,
Hepimiz ölmek için yaşıyoruz, ölmek için çocuk doğuruyoruz, ölmek için zengin oluyoruz. Bu hayat benim hayatım olamazdı... 50 yıl sonra öleceğim gerçeğiyle yaşamak lanetli yaşamaktan bile kötüdür.

Net hatırladığım tek birşey varki, 5 saniye bile düşünmedim. Hemen onayladım. Muratın ciddi yüzündeki sırıtışıda net bir şekilde hatırlıyorum.
Tamam o zaman dedi ama seni uyarmalıyım ki bütün tanıdıkların seni kayıp bilecek. Önemsemedim. Ben zaten kayıp bir ruhtum, bundan sonraki hayatım benim kayıp parçamı dolduracaktı...

"Gitme vakti, önceki yaşantından birşey getirmeni tavsiye etmem, geçmişi hatırlatacak şeyler seni olumlu etkilemez". Dedi murat.

Tamam dedim, montumu aldım, muratda benimle birlikte kalktı. Bu arada beyler murat dediğim adam 124 yaşındaymış ama 20 lik genç gibi duruyor. Bu bile beni çok şaşırtmıştı adam kurtuluş savaşına bile katılmış, bana hikayelerini anlatmıştı, zaten ilk günlerimin çoğunu onunla sohbet ederek geçiriyordum. Neyse bunları anlatmanında sırası gelecek.

Aşağı indik, muratın arabasını aradı gözlerim, şöyle siyah son model bi mercedes filan bekliyordum ama tam tersi. Kırmızı basit bir arabayla karşılaştım. Wolkswagen di sanırım modeli hatırlamıyorum. Hadi atla arabaya gidelim dedi murat, soruları arabada sorarsın.

Bak kaderci54 arkadaşım yeter, daha fazla saçmalama şu başlıkta demiştim, yaşın küçük kırmak istemiyorum seni lütfen oku adam akıllı yorumunu yap.

Arabaya bindik, birkaç dakika boyunca konuşmadan ilerledik. O ara benim kan arzusu yeniden başladı, farkında olmadan dudaklarımı yolmaya, dilimi dişlerimim üzerinde gezdirmeye başlamıştım. Murat bunu anlamış olacak ki, arabanın arkasındaki çantayı işaret etti, beslen biraz dedi. Öyle bond çantası falan değil, normal siyah eastpak vari bir çantaydı. içini açtım, içinde serumlar vardı. Birini elime aldım, hafif telaş yapmıştım insan kanı diye, muratta o ara beni izliyormuş, merak etme insan kanı değil. Gerçekten ilginç biriydi şu adam ya birisinin gözlerine sadece gözlerinin içine bakarak ne istediğini anlayabiliyordu.

Serumun üstünü dişimle yırtıp, yavaşça emmeye başladım, o ara akşamda olmuştu tabii kanında etkisiyle güçlerim dahada üstündü.

Ben beslendikten sonra yine meraklanmaya başladım, murata sordum, nereye gidiyoruz. O ara avcılardaydık, benim ev oralardaydı. Yanıtladı: boğazda bir yalı.(boğazın neresinde bile olduğunu söyleyemem arkadaşlar, hala orada yaşıyor olabilirler.)

Arkadaşlar bu ara bilinçaltıyla ilgili bir şeyi farkettim. Muratın yaşından bansetmiştim, tam hatırlayamadığım için salladım onu 100 lü birşeydi farkında olmadan 124 dedim. Murat 124 : ). Benim bilinçaltım bile bu kadar kolay etkilenebiliyor bakın.

Neyse devam ediyorum.

Araba muhabbet olsun diye konu açmak için sordum,
"Murat ben siyah son model bir araba bekliyordum, neden kırmızı renk kullanıyorsun?"
"Neden kırmızının nesi varmış?" Dedi bana.
"Bilmem, çok dikkat çeken bir renk."
"Bak" dedi bana, her zamanki karizmatik duruşuyla "kırmızı kanın rengidir, hiçbir zaman küçümseme, varoluş nedenimizdir."
Cevap beni tatmin ettiği için daha fazla birşey söylemedim.o ara konuşurken yaşını öğrendim işte, günün ikinci şokuda bu olmuştu benim için. O ara bana birşeyler anlattı murat, o kurtuluş savaşında bir askerken, ingiliz bir subay tarafından ısırılmış. Subay bunun işini bitiremeden, silah arkadaşları onu kurtarmış. Yüzeysel anlatmıştı zaten. Bende aklımda kalanları buraya yazdım.

Aradan biraz daha zaman geçti, biraz daha muhabbet ettik, konuştuk. Sonunda deniz kenarındaki yalıya ulaştık. (Lokasyon istemeyim veremem, orada yaşayanlara hala saygım ve sevgim var.)

Beyler bugünlük yeter, akşam olmaya başladı zaten kusura bakmayın.

Sorular varsa cevaplamak için en uygun an şuan.

Fazla yazamadığım için kusura bakmayın, hatırlamak zor oluyor ve vakit alıyor.

@174 bide tuvalette yiyorum : )

Soru olmadığına göre çıkıyorum. Size iyi eğlenceler.

@180 öyle diyorlar ama bilmiyorum dediğim gibi ben şırıngada satın aldım, piyasada hala varmı bilmem.

Arkadaşlar yavaş ve az yazdığım için çok mesaj alıyorum kusura bakmayın.

Yarın bu yazdığımın birkaç katını yazacağım.

Arkadaşlar desteklediğiniz için teşekkürler, kaderci54 ü kendi haline bırakın. Özelden benide vampir yap diye yalvaran basit biri sadece, olumsuz yanıt alıncada burada ikiyüzlülük yapıyor.

Bu arada şuan hikaye havamda değilim kusura bakmayın, soru varsa yanıtlarım.

@188 biri inanmazsa varolan değişir diye bir kaide yok, size inanın demiyorum. Sadece bu konu ileride gündeme gelirse yazdıklarımı bilgi kaynağı olarak kullanın.

1- 100 yaşının altında ecelden gideni görmedim. Ortala 500 den de büyük görmedim.

2- evet oluruz, ama evlenmeyiz genelde. Çoğumuz çok eşli, vampirler kıskanç yaratıklar değil.

3- bildiğim, tanıdığım yok ama vardır diye düşünüyorum.

4- birkaç kere vurulduğundan bahsetti, muharebelerden o anki histen bahsetti. Genel olarak tarihsel bir bilgi vermedi.

1- genelde çocuk pek yapmayız, değişkendir anne bakabilir, baba bakabilir sorumluluğu kimse almazsa konsey bakar.

2- değiliz dünyada incin yaşıyoruz.

3- büyük fabrikalar ve işletmelerimiz konseye bağlı olan birkaç tane var.

4- telefonumdan erişim noktası açıp bağlanıyorum, ıssız biryer dediysem meseniyetten nasibini almamış bir yer değil.

1 kutsal şeyler bize terstir, zarar verir.

2 oldu tabiiki etrafta çakma blade ler çok. Çoğu birşey bulamadan pes ediyor.

3 konsey sanırım yaklaşık 1000 yıldır var. Kökleri hayatlarını sağlama almak isteyen vampirler.

4 lider var, ama öyle başkanım vs değil. Bizi yönetmez, sadece konseyin işleriyle ilgilenir. Ana konsey kuzey amerikada ama küçük kollar etrafa dağılmış bir şekilde.

@194 teşekkürler.

@195 evet bir zamanlar hayatı larp gibi görüp, vampire the masquerade oynardık... Keşke öyle kalsaydı hep.