Beyler şu şuku cugu sayısına rağmen hâlâ yazıyorum da sizden bir şey göremiyorum sadece yaz diyorsunuz dıbınakoyim

Beyler sizce sürekli yazıp atayim mi yoksa şu an yaptığım gibi yazıp kaydedip 4-5 tane beraber mi atim bir de şukulayın da kaç kisiyiz bileyim dıbınakoyim

Ulan bu nasıl bir fantezi huur evladı. ilk önce benim vicdanımı gibiyorsun, sonra duygusal hormanlarımı şimdi de sıra cinselliğime mi geldi lan bunca insanın neden intihar ettiğine şaşmamalı.

Kapının açılma sesini duyduğum gibi ani bir irkilmeyle kapı kapandı

+Harun abi?

Ses yoktu ancak ben konuşmaya devam ettim.

+Harun abi lütfen sensen dur, anlaşabiliriz.

Gözlerimdeki bandaj açıldı ve gördüğüm neyse ki kadındı beyler. huur çocuğu korkmam için beni gay bara göndermişti. Sıradaki görevi artık anlamıştım, bakirken milli olacaktım.

O gün onu değişik fetişler uygulayarak çatır çutur gibtim. işim bittiğinde dışarı çıktığımda nonoş abi beni kutlarcasına göz kırptı. zütümü kaybetmemek için de oradan hemen ayrıldım.

Bu görev değil ödüldü resmen. Ama ne ödül ya! Bana öyle geliyormuş sadece...

Mektubumu yazdıktan sonra bir daha bu eve adım atmamak için anahtarımı evde bıraktıktan sonra kendi yoluma koyuldum.

Orada burada vakit harcadıktan sonra bir mesaj geldi telefonuma.

-Tebrikler! Görevini başarıyla tamamladın! Sıradaki görev için hazır mısın?

Ona daha görevi bitirdiğimi bile yazmadan benim görevi bitirdiğimi anlamıştı ancak bu beni şaşırtmadı. Bilgilerimi attığında her taka erişiminin olduğunu zaten o zaman anlamıştım.

+Evet hazırım, sadece bir soru soracağım sana?

-Sor.

+Evden ayrıldım ancak geceyi dışarıda değil de başka bir yerde geçirebilme hakkım var mı?

-Evet, var. Ancak benim belirlediğim yerde.

Bu olay olduktan ve ailemi defnettikten sonra artık birinin beni sahiplenmesi gerekiyordu. O zamana kadar beni sevip sayan, aramızda çok büyük bir bağ bulunan sülalemdeki bireylerin hiçbiri beni sahiplenmedi! Bir kişi hariç, babaannem...

Babaannem annem ve babam evlendikten sonra dedemle birlikte kendi tuttukları bahçeli evlerinde kalmış. Dedem öldükten sonra babamın o kadar ısrarına rağmen yine de bizimle birlikte kalmak istememişti.

Oğlum şehir hayatı bana göre değil benim burada keyfim yerinde sizin de keyfiniz yerinde olsun derdi hep babama. O olaydan sonra da beni sahiplenmiş ve beni mümkün olduğunca tamir etmeye çalışmıştı ancak bu yaptıklarının hepsi boş bir çabaydı. Bu yaşadığım olay atlatamayacağım ölçüde çok büyük bir travmaydı.

Senelerim böyle akıp gitti. 18 yaşıma geldiğimde ise herşey çok geçti ve ben bunu YGS sınavı bittikten sonra anlamıştım.

Birkaç saat sonra mesaj aldım. Mesaj kutuma baktığımda emin misin yazan bir mesaj gördüm. Bana ulaşmışlardı. Ben evet yazdıktan sonra bana oyunun kurallarını teker teker yazmaya başladı.

1-) Bu oyunu oynadığımı asla kimseyle paylaşmayacaktım.
2-) Bu oyunu asla bırakamazdım.
3-) Her görevi tamamlamak için bir günüm vardı.

Ve son olarakta görevleri başarıyla tamamladığımda beni 10000 dolar ile ödüllendirecekti.

Bir tane kural görmüştünüz beyler oyunu kafama göre bırakamamla ilgili peki neden bırakamazdım.

Benim ona evet adında mesaj atmamla onun benim tc kimlik numarama kadar bütün bilgilerimi bana göndermesi bir oldu çünkü.

Asla çıkamayacağım bir oyunun içine girmiştim

Youtube ve benzeri yerlerden gördüğüm çoğu şeyin bu oyunun içine girmemle birlikte uydurma olduğunu anladım. Benden yaptığımı kanıtlamam için video veya fotoğraf istemiyorlardı. Sadece yaptığımı söylemem yeterliydi. Evet, bu size garip gelebilir. Benim bu görevleri ekgibsiz olarak yerine getireceğime dair inançları tamdı.

Gece 4'de aldığım ilk görev akşam 8'e kadar aç durmak oldu. Gün içinde pek fazla dışarı çıkmadığımdan ve asosyal bir bin olarak babaannemin emekli maaşından geçindiğim için bu benim için pek bir sorun olmadı. Ah zavallı kadın, beni yanına alarak hayatındaki en büyük hatayı yapmıştı. Ne vardı öksüz yurduna bıraksan yani. Sahiplenilecek adam mıydım ben!

Sabah bulamadığında babaannemin benim için endişelenip endişelenmediğini düşünürken bir yandan da o parayı nasıl çekeceğimi düşünüyordum. Babaannemin yatan emeklilik parasını bankadan genellikle ben çekerdim beyler. O yüzden kart şifresini falan biliyordum. Tek mesele o kartı almaktaydı.

O gün günlerden cuma olduğunu hatırladım. Altın günüydü. Sıra Nuray hanımlarda olmalıydı ve babaannem kesinlikle oraya gidecekti. Daha önceki altın günlerinden zaman dilimini kendi kafamda tahmin etmeye çalıştım. Ve 2 gibi gideceğine dair karar verdim. Tek mesele şuydu, benim ortalıkta gözükmemem onun altın gününe gitmesini engeller miydi?

Ultra düzeyde darp yedikten sonra karakola yollandım. 3 dişimi kırmıştı huur çocukları. Aha şimdi yannanı yedin bin. Günümüzde tecavüz artık çok ciddi bir suç sayılmaya başlamışken sen bundan nasıl kurtulacan diyenlerinizi duyar gibiyim. Haklısınız da amk! Nasıl kurtulacaktım ben bu durumdan?

Polislerin elinde olsa 3 dişimi daha kendileri kıracaklardı. Ben ağlamaya çalışan ama lanet olası bozulan pgibolojim yüzünden gülen yüzümle savcıya sevkedilmemi beklerken. Gardiyan geldi ve nezarethanenin kapısını açtı.

+Serbestsin.

Ulan nasıl oldu dıbına koyim bu durum. Yaptığım şey düpe düz tecavüzdü. En azından mahkemeye çıkmam gerekirdi(Not Akepeli değilim)

Geceyi yine bulunduğum mekanın en yakınındaki bir cami avlusunda geçirdim. Uyandığımda 15.günün görevi hazır bir şekilde beni bekliyordu. Bu sefer istediği şeyi görünce az kalsın küçük dilimi yutuyordum beyler. Herif düpedüz benden babaannemden çaldığım 5000 TL'yi yakmamı istiyordu.

Şu anda çoğunuz artık bıraksana oyunu huur çocuğu diyor olabilir. Ama cidden emin olun bu oyun uyuşturucu denen illetten çok daha feci bir şekilde bağımlılık yapıyor. Yani artık geri dönülemez birşeydi benim için.

Ben ağlamaya çalışırken kahkaha atmaya başlamıştım. Vücudumdaki hormonal dengelerin hepsi gibilmişti. Ulan artık kahkaha atmam için ağlamam mı gerekiyordu dıbına koyim?

Karanlıklar içinde bas bas bağırırken resmen sesimi kimse duymuyordu. Nasıl oluyordu bu lan! Koskoca apartmanda kimse yok muydu?

Artık pes edip, nefesimi dinlendirirken bir hoparlör cızırtısı duymaya başladım. Asansörün içinde bir hoparlör vardı. Bunu ilk girdiğimde nasıl farkedemedim bende bilmiyorum beyler. Her neyse cızırtı kesildi. . Ve ingilizce konuşan bir ses hafif seslerle mikrofonunu test ettikten sonra benimle konuşmaya başladı.

+Bu gece burada kalmak istiyordun değil mi? Kalacaksın ve 13. Günki sınavında bu olacak. Sen bu görevi bitirene kadar asla dışarı adım atamayacaksın.

Ben şoke olmuş bir biçimde ağlamaklı şekilde adama yalvarırken birden kulağıma gelen bir ses dalgasıyla aniden irkildim. Birkaç dakika kulaklarımın, beynimin içinde çınlamasını bu sesle dinlemeye başladım. Ya sonrası, sonrası benim için bundan çok daha kötü oldu. Çınlama bittikten sonra hoparlörden gelen seslerin etkisiyle beynimde ve vücudumun diğer organlarında dalgalar titreşmeye başladı. Yeni bir işkence metodu öğrenmem işte bunun gibi acı bir şekilde oldu

ilk önce erkekler tuvaletine girdim. Mantıken kızlar tuvaleti erkekler tuvaleti gibi olacaktı. O yüzden planımın kusursuz düzeyde işlemesi için her olasılığı hesapladım. Tuvalet kapısında kilit vardı beyler. Yani bu da görevliler gelene kadar bir kızı gibmek için 90 saniye gibi bir zaman veriyor bana. 90 saniyede birini AIDS yapabilir misiniz? Az sonra!

Sağolsun bana bu görevleri veren huur çocuğu kıza ulaşarak belli bir miktar para karşılığında şikayetçi olmaması için kızı ikna etmiş. Senin gibi kızın da amk, sattın para için namusunu.

+Görevi başaramadım, buraya kadar mı herşey?

-Yanlış düşünüyorsun, görevi başardın. Sarfettiğin bunca çabanın hatrına kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Hem de ne devam etmek. Bu oyuna başlamadan önce sıradan intihar meyilli asosyal bir tipken. Şimdi AIDS hastası, duygusal bozukluklar yaşayan, vicdansız, darplı 3 dişi ekgib herifin tekiyim

Saatler geçti. Artık gözümün içinden gözyaşı değil kan akacaktı resmen! Artık pes edip intihar etmek için kafamı asansörün cdıbına vurmak için hazırlanırken ses kesildi. Kendimi ani bir biçimde yere attım. Ses kesilmişti ama ben etkisini hala hissetmeye devam ediyordum. Yarım saatim öyle geçti. Ne zaman ben kendimi ayağa kalkacak kadar iyi hissettikten sonra asansör hareketlendi ve beni 1.kata indirdi.

Asansörden zar zor kendimi dışarı attıktan sonra duvara asılı bir yazı gördüm.

+Oyuna devam etmek, kaderini çizmek istiyorsan bu apartmanı terk et!

Dediğini yaptım ve apartmanı terkettim. Uykusuz kalmıştım. Yere yığılmamak için apartmanın yakınındaki parka kendimi atmaya çalışırken az kalsın araba çarpacaktı. Ucuz atlattım ve kendimi parka attığım gibi çimlerin arasına gömülmem bir oldu.

12 Ayın sultanı olan Ramazan ayının ilk günüydü. Annem babam ve ben istanbul'dan Ankara'ya ilk günün iftarını ailedeki dostlarımızla birlikte açmak için otobüse binmiştik. Yolculuk biraz uzundu ama gerçekten bizim için buna değerdi.

Gece yolculuk devam ederken ve neredeyse tüm yolcular uyumuş tek ben uyanıkken kafamı şoföre çevirdikten sonra birden şoförün uyuya kaldığını farkettikten sonra şoke oldum. Şoföre bağırmamdan sonra otobüsteki bütün yolcular ani bir irkilmeyle uyanmış ve şoförde benim bağırmamdan sonra ani bir refleksle uyanıp direksiyonu çevirmesiyle birlikte ailemin ve yolcuların çoğunun ölümüne sebep verecek o hatayı yapmıştı.

Ailemle birlikte ön tarafta oturuyordum ama otobüs tam ağaca çarpmadan önce kendimi arka tarafa atıp yaşamayı başarmıştım. Ne büyük başarı ya! O zamanlar 10 yaşındaydım beyler. Belkide en masum yıllarımdı. Ve ben bu yıllarımda işte bu acı gerçeklerle yüzleşerek başladım hayata.

12. Sınıfa giden girdiği YGS sınavının sonuçları açıklandıktan sonra kendi gerçekleriyle yüzleşen sınıfta çoğu zaman kaale alınmayan, kızların Dünya'da erkek cinsinden tek ben kalsam bile gidip lezbiyen olacakları herifin tekiydim.

Tabi böyle olmamda geçmişte yaşadığım beni maneviyat açısından etkileyen çok ciddi bir olay sebep olmuştu.

Uyandıktan sonra sabah birkaç işlemi tamamlayıp hastaneyi terkettim. Bana verdiği garip görev için uygun tenha bir yer bulduktan sonra kahkaha atmak için hazırlıklarımı yaptım.

Saatimdeki kronometreyi ayarladım. Bu kahkaha tam 1 saat sürecekti. Kronometreyi başlatıp kahkaha atarken ilk 5 dakika herşey normal seyrinde ilerliyordu. Taa ki gözümden yaşlar akmaya başlayana kadar. Ben kahkaha atmaya devam ederken soğan kesercesine yaşarmaya başladı gözlerim. Birkaç günki aklım olsa yapmayı çoktan kesmiştim. Ama herif artık beynimdeki devrelerimi nasıl etkilediyse 1 saat boyunca bunu yaptım ve manyakça bir görüntü çıktı ortaya. Delirdiğimi artık yavaş yavaş hissetmeye başlamıştım. 14.günün görevini de artık tamamlamıştım

Kuyrukta bir süre bekledikten sonra bankamatikten parayı çektim. içimde hafif vicdan azabı oluşmuştu ancak bu bile umrumda değildi artık. Başarmıştım! Bir sonraki görevime geçmek için sabırsızlanırken bizim evin yolunu tuttum ve babaannem gelmeden kartı yerine bıraktım. inşallah anlaması biraz vakit alırdı, en azından bu oyun bitene kadar alması yeterliydi benim için. Sonra bu milyar yıllık Dünya'dan bir hiç olup silinip gidecektim.

Tam kapıdan çıkarken atladığım bir detay geldi aklıma. Babaannemin benim için endişelenmesine bir çözüm bulmalıydım. 48 saat geçtikten sonra polise haber verebilirdi. Birde polisle uğraşamazdım. Hem de yaşlı kadının benim için kendisini üzmesini, harap etmesini istemiyordum. O yüzden bir mektup yazmak geldi aklıma. Tam olarak ne yaptığımı tabiki anlatmayacaktım ancak bu soruna bir çözüm bulmuş olacaktım.

Bakkaldan çakmağı aldım. Çayır bir alana gittikten sonra da tereddütsüz bir şekilde 5000 TL'yi yaktım. Artık tereddüt etmeyecektim, tek hedefim bu oyunu bitirmekti.

Bu son görevden sonra bana kalacak yer ayarladı beyler. Otele girdiğimde onun ismini öğrenmeye çalıştım ama başaramadım. Günler onun verdiği taktan görevler ile birlikte geçerken 21. günkü görev ile birlikte beni bekleyen bir başka imtihan daha artık hazırdı. Otelde geçirdiğim vakit artık dolmuştu. Artık o otelde kalamayacaktım.

Bana bir adres attı. Oraya gitmem gerekiyordu ancak ne için gitceğimi bilmiyordum