1. 26.
    0
    reserved
    ···
  2. 27.
    0
    olm sallama ananı gibeyim amk iyi gidiyordum da sonradan coştun amk ne ara kliniğe geldin
    ···
  3. 28.
    0
    panpa nasıl bir lise hayatı bu
    senin şimdi toplum hakkında din hakkında düşündüklerini aslında bende düşünüyorum kafayı yedirtecek en sonunda. zor bir iş bunları düşünmek
    ···
  4. 29.
    0
    başlıyorum beyler...
    ···
  5. 30.
    +1
    Beyler kliniğe yatırma sebepleri delirmiş olmam veya durumumun kötü olması değil, ilaç içiminde sıkıntı olmaması için pek bi olayı yok zaten özel odada falan kalacaktım normalde ama özel odalar tadilattaymış mecbur koğuşta kalacakmışım. Neyse eve döndük cerenle konuşuyorum falan ertesi gün buluşalım dedim, kabul etti gittik kurtuluşa oturuyoruz, söyledim dedim böyle böyle kliniğe yatıracaklarmış beni. O yüzündeki ifade bi yandan üzdi beni bi yandan da bana verdiği değeri görmemi sağladığı için sevindirdi ama tabi ki acı tarafı ağır bastı. Neyse konuşmalar falan yine babaannesinin evine bıraktım, ben de gelicem metroya kadar dedi kabul ettim sonra hava karanlıktı ben de seni bırakıcam dedim (kız güzel ve fiziği baya düzgün beyler, güvenemedim Abaza halkımıza) sonra o da beni tekrar bıraktı, bu sefer gelmiyceksin bi şey olmaz merak etme eve geç kalıyosun dedi (babamla baya baya tartışıyoruz sürekli buraya pek yansıtamadım ama aramız kötü, benden nefret ettiğini düşünüyorum falan çünkü dinci falan bi adam, tas kafa) kabul ettim mecbur. Sonra utangaç bi tavırla “Burak bi şey yapıcam, senin için önemli değil ama benim için çok önemli” Allah Allah dedim ne yapıcan yapsana dur şu adam da geçsin öyle demeye başlayınca anladım, en son şu adam da geçsin dedi geçti ben de “ee hadi?” dedim gözlerinin içine bakarak...
    ···
  6. 31.
    0
    Up up up
    ···
  7. 32.
    0
    up up up
    ···
  8. 33.
    +1
    Kollarını kaldırdı, yaklaştı ve boynuma sarıldı. Önceki sevgilimin en çok yapmasını istediğim şeydi boynuma sarılması, kolları havada olan hatun bana çekici geliyo ne alaka bilmiyorum ve o sarılma da güzel gözüküyodu, neden bilmiyorum ama sarılmamıştık öyle hiç. Neyse sarıldı demiştim ama hayatımda hiç kimse bana bu kadar içten sarılmamıştı, çok sıktı demiyorum çok da sıktı ama olay o değildi sarılma içtendi bunu hissediyodum. Öyle ne kadar kaldık bilmiyorum ama bana şimdi bi salise gibi geliyo, o sıradaysa zaman durmuş gibi gelmişti. kokusunu doya doya içime çektim, herkesin kendine has bi kokusu olmaz bunu başka bi hikayede bi abimiz söylemişti, haklı gerçekten çok kıza sarıldım ama onun gibi kokanını görmedim hiç. Parfüm sıkmıştır yarak kafalı dediğinizi duyar gibiyim, parfüm değil eminim * ayrıldık şöyle bi, gözlerine baktım ellerim hala belindeydi ölene kadar onunla kalmak istiyodum, eve gidince yiyeceğim fırça umrumda değildi kopamadım ondan, bu sefer ben sarıldım bi o kadar daha sarılı kaldık. O haldeyken çok hafif titreyen sesiyle “Burak çok özliycem seni” dedi, içim acıdı lan o klinikte ölene kadar kalırdım o duyguları tadacağıma. “ben de, ben de çok özliycem” diyebildim sadece.
    ···
  9. 34.
    +1
    Diyosunuzdur mal mısın amk sevdiğini söyle kıza bu nasıl ilişki diye. Ben sevginin dile getirilmesini hiç sevmem beyler bu konuları ilerde konuşabiliriz uzun uzun ama sevmem işte, söylemedim de hiç pek de pişman değilim açıkçası, hareketlerimle verdiğim değerle belli ediyodum zaten onun da farkında olduğunu düşünüyodum.

    Neyse döndüm bindim metroya oturdum ve Avenged Sevenfold – Strength of The World dinledim, bu emo tipli binlerin de ilk iki üç albümleri güzeldir, severim. O şarkı hala beni o güne zütürür. Eve gittim babam yine “nerdesin sen telefon da kullanmıyosun annen pencerede seni bekliyo ne zamandır” diye bağırdı çağırdı, gittim annemden özür diledim geçti. Babama gittim sesim titreye titreye “baba ben kliniğe yatmak istemiyorum.” Dedim. O da ilacını içmen gerekiyo sırf içmediğin için falan gibi bi şey dedi söz verdim “tamam” dedim “içicem siz unutsanız da ben gelip hatırlatıcam yatırmayın beni oraya..”
    ···
  10. 35.
    0
    beyler burda olduğunuzu belli edin la yazası gelmiyomuş insanın cidden. müzikte de böyle benim grupta çalacağımız şarkı olmadıkça çalışasım gelmiyo hiç, birilerinin ittirmesi gerekiyo..
    ···
  11. 36.
    0
    gib o'nu panpa
    ···
  12. 37.
    +1
    @33 :( nerenle okuyosun la ciddi merak ettim
    ···
  13. 38.
    0
    okuyos keke
    ···
  14. 39.
    0
    olmasın panpa
    ···
  15. 40.
    0
    gece okuyorum panpa devam
    ···
  16. 41.
    +1
    “tamam” dedim “içicem siz unutsanız da ben gelip hatırlatıcam yatırmayın beni oraya..” yavşaklar beni ürkütmek içi söylediler sanırım gerçekten yatırmaya niyetleri olsa o gittiğimizde alırlardı amk ben de düşünemiyorum hiç.. havalara uçtum beyler, bu cereni her gün görebileceğim, her akşam konuşabileceğimiz, arada buluşup kurtuluşa gidebileceğimiz anldıbına geliyordu. Çok seviyodum beyler bu hatunu, zaman kavramım cerene bi saat var gibi değişmişti zaten dersler umrumda değil biliyosunuz.. cerenle de baya baya ilişkimiz vardı aslında, sözcüklerle belli olmayan sevgimizin ikimiz de farkındaydık ve buluşmalarımız bi düzene oturmuştu, cuma okul çıkışları… hatta her gidişimizde aynı bankta otururduk beyler o bankın da fotoğrafını atmayı düşünüyorum imkanım olduğunda.
    ···
  17. 42.
    +1
    biraz genel durumu anlatayım..
    Ceren 2: ilkokuldan arkadaşım, hayatımda gördüğüm en samimi insan, utanma duygusu yok lan kızda çok severim * en yakın kız arkadaşımdı, onunla en son konuşmamızın üzerinden yaklaşık 3 4 ay geçmiş…
    Deniz: 9. sınıfta okulun stüdyosunda tanıştık, davulcu. Birlikte godfather’ı çalmıştık (ben o aralar saksafon çalıyorum) sonra da yavaş yavaş muhabbet etmeye başladık en yakın erkek arkadaşımdı o sıralar. Bahsettiğim diclenin sevgilisi, öğle araları falan sınıfa geliyo Dicle için ben kafamı kaldırıp ufak bi gülümsemeyle yetiniyorum, arada muhabbet etmeye çalışıyo kafamı kitaptan kaldırıp cevap veriyorum, o sıralar ceren dışında kimseye karşı bi şeyler hissetmiyorum diyebiliriz.
    Dicle: en son anlattığım olaydan iki üç hafta önce deniz gadir ben dicleyi kursuna bırakmaya gittik kızılay’a çıkışta da eve bırakıcaz. Bıraktıktan sonra stüdyoya gittik üçümüz bana da 50’lik istanblue eşlik etti, çıktığımda iki üç bira aldım denk gelen büfelerden ve zom oldum nerdeyse (alkole aşırı hassasım hemen etkilenirim) dicleyi alacakken önce onun kuzeni çıktı konuşmaya başladık ben birden bu çocuğa tüm dertlerimi anlatmaya başladım ben böyle yapıyorum babam bana böyle tepkiler veriyo falan konuşuyoruz çocuk da şaşırdı ilk defa gördüğü birinden bunları duyunca. Neyse dicleyi aldık yürüyoruz ben de elimi hissetmediğimi anladım ve birden içimden oramı buramı kesmek geldi, bira şişesini büktüm falan avcumun içini parmaklarımı kesiyorum minik minik kanıyo, hoşuma gidiyo daha fazla kesiyorum. Dicle gördü ve hüngür hüngür ağlamaya başladı. O günden sonra baya soğudu aramız deniz, Dicle ve gadirle…

    Ve Ceren: çıkar sevgisi diye bi kavram ürettim kafamda beyler, sırf o seni mutlu ettiğin için seviyosun falan gibi bi şey. Ceren beni üzüyodu da (ama bilinçli değil depresyonda olmasıyla ilgili) ama ben onu deli gibi seviyodum, bi yanım ondan kopmam gerektiğini düşünüyodu, bi yanım da ondan bi saniye bile ayrı kalmamak istiyodu… kalbimi dinledim beyler, iyi ki de öyle yapmışım bence. Ceren hayata tutunma sebebim, intihar etmeyi düşünüyorum, o stresin, o depresif bedenin içinde yaşamak istemiyorum tabi günahtan falan korktuğum da yok ciddi ciddi düşünüyorum yani. Sonra aklıma ceren geliyo, öldüğümü duyduğunda ne hale geleceğini düşünüyorum, kıyamıyorum, onun için başarıcam, yaşıycam diyorum.

    Ben: hasta olduğunu kabul etmeyen, toplam 4 5 ayda çok fazla değişen bir çocuk. Eskiden annesi otur burada dese kalk diyene kadar orda kalan, anne çişim geldi diye bağıran bi çocuktan annesinin babasının hayatını zehir eden bi insana dönüşmüşüm. Allah’ın olduğunu düşünüp, arada onunla rahatlarken, yalan olduğunu öğrenmişim. Hayatın b, anlamı olduğunu sanıp mutlu mesut yaşarken, anlamsızlıkla yüzleşmişim. Kendime has bi ahlak anlayışı geliştirip halkımızın ahlak kurallarına baş kaldırmışım. Kimi zaman babamdan fırça yiyorum kimi zaman öğretmenlerimden kimi zaman dicleden, bazen de eski benden.. birden değişilmez ki ans eski ben hala var ve hesap soruyo bana “sen nasıl bi insan oldun böyle, annene babana yaşattıklarına bak!” “ben böyle olsun istemedim” diyebiliyorum sadece…
    Tümünü Göster
    ···
  18. 43.
    0
    iyimi lan okunurmu binler
    ···
  19. 44.
    0
    Devam qhanqh
    ···
  20. 45.
    0
    panpalarım hikaye kısmı çok değil hikayenin, sadece benim yazdığım entryler anca 4 5 sayfa falan tutar, hikaye babında, gerisindeyse içe dönük günlük biçiminde yazmaya devam etmeyi düşünüyorum
    ···