1. 1.
    +6 -5
    edit:mekan isimleri, tarihler tamamen doğrudur!!!

    iSiM KULLANIYORSAM GERÇEKTiR VERMEK iSTEMEDiĞiM iSiMLERDE NiCK KULLANDIM.

    edit: klavyemde sorun var yazdıktan sonra editleyeceğim hatalı yerleri hızlı yazmak için dikkat edemiyorum pek harfler ekgib çıkabilir

    edit: herkesin capsini ekledim kendiminde.

    • **
    çocukluğum
    başarılı okul hayatım
    kabusa dönen yıllarım
    şizofren sevgilim
    dinden çıkışım
    2010 için aldığım uyarılar
    hep ettiğim dua1
    hep ettiğim dua 2
    roancutane kullanışım
    ihanetim
    hep ettiğim dua 1 in tutması
    falla inanılmaz bağlarım
    nefsimin yarattığı kibir
    yanlış tercihim
    hep ettiğim dua 2 nin tutması
    beyrut hikayem
    kokoinden içeri alınışım
    şeytan çıkartmaları
    şaşırtan tesadüfler
    kumarhane baskınım
    uğradığım iftira
    dönen talihim
    üniversite hayatım
    2010 da olan felaket
    yıllar sonra başa dönmem
    şu an ki konumum
    tabi capslerim yer alacak bu hikayemde
    • **
    capsler hatalı diyenler

    iwanttoplaygame1@hotmail.com da ki face e ekliyorum capsleri.

    herkese açık olacak resimler.
    fake hesaptan ekleyebilirsiniz

    (bkz: universitedeki erkek arkadaşımı) devamı burda
    ···
  1. 2.
    0
    @2 boş mezar bulsan gircen amk. bu kadar hazıra konan kuşkonmaz olma
    ···
  2. 3.
    0
    @2 boş mezar bulsan gircen amk. bu kadar hazıra konan kuşkonmaz olma
    ···
  3. 4.
    +3 -1
    babam gürcü göçmeni.
    annem melez. (annesi gürcü babası türk)
    1989 da dünya evine giren ailem istanbul a göç etmiş
    karadenizin bir ilinden.
    babam memur olmasına aldırmamış,
    ev kira ,maaş az dememiş 1990 da
    beni kucagına aldırtmış anneme.
    buralara ben şahit olmadım haliyle.
    o yıllara dair hatırladığım en belirgin şey tadelle.
    babamın gelmesiyle hissettiğim o tadı hala hatırlarım.
    hatırlarım dedim çünkü
    evet hala satılmakta ama ben yıllardır yemedim.
    eski bir dosta kırılır onla gittiğin mekanlara gitmezsin ya
    öyle bir duyguydu işte beni uzak tutan o kırmızı paketten.
    ta ki 1 hafta öncesine kadar.
    ama ondan önce anlatmam gereken 21 yıl var..
    ···
  4. 5.
    0
    devam et panpaa
    ···
  5. 6.
    0
    http://www.incicaps.com/r...indikdolgusutlu32g-1.jpg/
    ···
  6. 7.
    +4
    yaklaşık 5 yılı içeren
    bu hayal meyal anılardan ibaret anımsamalarım
    sırf tadelle değil elbet.
    bilenler bilir gülbaba türbesi vardır
    taksimin arka sokaklarında.
    ordaydı bizim ilk ev. yani benim hatırladığım ilk evimiz.
    ondan önce yanlış hatırlamıyorsam
    civar semtlerde bir iki ev daha değiştirmişiz
    hepsi kira tabii.
    biri yanmış öyle ayrılmışta bahsettiğim eve geçmişiz.
    aslında yanan evdeki ev sahibimiz melek gibiymiş.
    miş miş..
    di-li geçmiş zamanda ki ev sahibimizle 4-5 yaşlarında vedalaştım.
    aklımda kalanlar o zamanlar nedenini anlayamadığım tehdit sözleri
    , korkunç bağırışlardı.
    üniversitede belli zamanlarda sık sık duyduğum
    1 mayıs ın 1 ini her ay duyardım aynı tonlamada farklı cümlelerde
    : 1 inde görüşürüz!!!
    hele bir 1 inde ödemeyin.
    nefret ederdim 1 rakamından küçücük aklımla.
    sadece nefret etmez duada ederdim tabii
    1i hemencik bitsin diye.
    bulduğum çözüm buydu işte aklım sıra..
    ···
  7. 8.
    0
    gerçeği sarmadı panpa sanalını alalım
    ···
  8. 9.
    0
    devam et panpaaaa
    ···
  9. 10.
    0
    biliyorum o türbeyi bu arada
    ···
  10. 11.
    0
    düzceli misin lan?
    ···
  11. 12.
    +2
    mahallemiz karışıktı.
    araplar, esmer vatandaşlarımız ve kürtler vardı.
    tabii bunlar benim yaşım gereği algılayabildiklerim.
    kimbilir daha kimler vardı da
    kitabımın gizliliği açısından kimseye soramıyorum şu an.
    yanlış hatırlamıyorsam
    ebuzer amcamız vardı mahalleye girişi bayram havasında olurdu hep.
    caney caney türküsünü
    onun başını çektiği bir grup halay eşliğinde söylerdi. biride bendim tabii grup üyelerinin..
    hayrandım ona, sesine..
    meğer mahallemizin delisiymiş yıllar sonra öğrendim.
    tıpkı canan gibi,
    ismini hatırlayamadığım baltalı amca gibi.
    . ben sonradan öğrendim ama haliyle
    tüm mahalle büyükleri bilirmiş tabii.
    boşuna değilmiş onların yanındayken annelerimizin cama tünemesi ,
    ulu orta bişey diyememeleri ama
    hep diyecek bişeyleri varmış edasıyla bizi eve çağırmaları.
    ···
  12. 13.
    -1
    http://inci.ca/u4vg1mybhf
    ···
  13. 14.
    0
    anlat bakalım
    ···
  14. 15.
    0
    (bkz: 1938 de biri buldu ölümsüzlüğü)
    ···
  15. 16.
    +1
    aslında bu yılları çok özlesem de
    ne yazıkki fzla nım yok paylaşmaya değer.
    daha doğrusu hatırlayamıyorum.
    gene de özlediklerimi hatırlayabildiğim kadarıyla yazayım.
    süleyman la murat vardı çocukluk anıarımın görüntüsüz kahramanları.
    çünkü inanın suratlarını hatırlayamıyorum
    ama o yaşta 2 erkek arasında ikilemde
    olmayı yaşattılar bana yılar sonra teşekkür etmek istiyorum dostlukları için..
    5 yaşımdan beri bir daha görüşmedik onlarla.
    kimbilir belkide evlenmişlerdir.
    dedim ya ırk çeşitliliği fazla olan mahallemde geleneklerde çeşit çeşitti haliyle.
    ortalama aynı yaştaydık ya benim gibi okuyorlar şu an
    ya da çoluk çocuğa karıştılar hoş yaşıyorlar mı ondan bile haberim yok ya.
    oysa ne güzeldi onlarla olmak.
    bakkaldan acı sakızlardan almak
    http://photos-d.ak.fbcdn....55998_353019_416747_s.jpg
    ···
  16. 17.
    +1
    ekşi sakız diyede bilinen
    sakız işini hafife alanlar yanılıyor
    bizim mahallede cesaret işiydi
    o yaşta bakkala her canın istediğinde gidebilmek.
    ekip işiydi.
    bizden biri ki bu genelde ben kız olduğum için
    murat yada süleyman yada o zamanlardaki peltek halimle
    şüleyman köşe başında bekler
    baltalı amcayı kontrol ederdi.
    ismini hatırlayamdığım bu amcada mahalle sakini olmayanlardanmış meğer(!) ve nedense takmıştı bizim bakkala girip durmamıza
    ondan korkumuza diğer sokaktaki bakkala giderdik oraları bilenler hatırlar bir emine bakkal vardır şişhaneye doğru
    yanlış hatırlamıyorsam ve ölmediyse oraya kadar gittiğimiz bile olurdu.
    az mesafe değildir hani ama giderdik işte.
    sanki yıllar sonra o günleri arayacağımızı bilir gibi
    her günü dolu dolu yaşardık üşenmeden.
    ···
  17. 18.
    +1
    okuyacağım bunu
    ···
  18. 19.
    0
    türbenin hemen yanında büyükçe bir park vardı
    hala duruyormuş diye duydum.
    ayı bile oynatılırdı bu parkta
    90 ların arka beyoğlu sokaklarının dolu dolu haliydi
    işte bizim mahalle belkide parkın ismi gülbaba parkı dır
    inanın bilmiyorum ve bir çabada sarfetmeyeceğim öğrenmek için. aslına bakarsanız internette bulmaya çalıştım
    ama iki üç aramada başarısız olunca yapım gereği pes ettim.
    daha doğrusu şu zaman ki yapım.
    yoksa eskiden bu kadar da çabuk pes etmezdim.
    ilerleyen partlarda ilk okul öğretmenimin pes etmeyişimin beni büyük yerlere getireceğini belirttiği
    anı defterimden capsi ve geçen yıllarda lise öğretmenimin çabuk pes edişimle ilgili yazdığı yıllıktaki yazının capsini atacağım.
    ama ondn önce insan nasıl değişir neler onu pes ettirir bunlara örnek olacak hikayeme devam etmek istiyorum.
    unutmayın
    kimse şu an kinden ibaret değildir.
    öncesi ve sonrası vardır.
    hiç bir katil adam öldürmek için doğmaz..
    ···
  19. 20.
    0
    anlat panpa
    ···