bu yaşadığımı anlatmcaktım ama dayanamadım

@34 madem davutları biliyorsun. orda telefon çekmiceğinide biliyosundur. ayrıca bagajda lastik yoktu çünkü evde olduğunu biliyodum. ayrıca 4 yıldır davutlara gideriz ben daha orman patikasının yakınında siteler olduğunu görmedim. şuan işteyim gece devam edicem

reserved

hangi yol bu bilader hafta sonu gitcem bulcam o ağacı caps atcam
nerden gidion adanın içinden geçip kavşak nazilli pazarının ordan gitmiyonmu hangi sitedesiniz
telefon çekio bizim oralarda ayrıca evde yedek lastik bulundurmayıdad anlıyamadım
ampül patlar diye ampül bulundurursunda arabanın laastiği patlar diye araba lastiğini evde bulundurmak nedir hakikaten
neyse anlat yinede severim böyle hikayeleri

Hadi panpa bekliyoz

Devam et kolpa gibi ama merak ettim

uyandığımda yanlış hatırlamıyorsam saat 06:00 sularıydı. hava bulutlu kapalı ve yağmur yağıyordu. aysuya baktım uyuyordu. arabadan inip bi sigara içtim kafamı toparlamaya çalışıyordum. o sırada aysuda uyandı. biraz daha iyidi. biraz konuştuk. akşam ne oldu dedim. neden çığlık attın ve dilin nasıl tutuldu dedim. anlatmaya başladı.
bu gece duştan çıkıp odaya girmiş. çamaşırlarını giydikten sonra arkasını dönüp valizinden kıyafetlerini arıyormuş. benim seslendiğimi söylüyordu. arkamı dönmemle o kızı görmem bir oldu dedi. suratı kanlıydı bana nefretle bakıyordu dedi. yere çöküp çığlık atmaya başladım dedi.
bu zamana kadar birbirinden tuhaf anılar yaşadım aslında pek korkmuyordum yada garipsemiyordum bu durumu. ama ilk kez bu denli ürpermiştim. arabanın tekerinin patladığını söyledim. gel eve kadar yürüyelim diğer lastiği alıp gelelim hem hava alırız hemde eşyalarımızı toparlarız dedim. tamam dedi. tekrardan eve doğru yürümeye başladık.

evin altında lastikçi var herhalde

korkut bizi keko

@50 zaten hikayeyi okumuş olsaydın. bodrumda yedekte 2 lastik olduğunu belirtmiştim. burda yaşadığım bişeyi sizinle paylaşmak istedim ama bazı detaycı oçlar hala kolpa olduğunu düşünüyor. hikayeyi tamamlamayı düşünmüyorum. insandaki anlatma şevkini kırıyorsunuz. başka bişey değil yani. gidin daha kaliteli bi hikaye okuyun ozman.

anlat panpa sen bakma onlara takipteyiz

eve geldik valizlerimizi hazırlamaya başladık. bu olanları aileme anlatıp bi daha buraya gelmemeyi bile düşünüyordum. eşyalarımızı toparladık. dolapta kalan son birayıda aldım yanıma. valizleri aysuya taşıtmak zorundaydım çünkü lastikle alet edavatı ben taşıyordum. yaklaşık 20-25 dkya arabanın yanına vardık. bi tuhaflık yoktu. yağmur biraz dinmiş. hava hala kapalıydı. lastiği değiştirip araca binmiştik. inşallah bi sorun olmaz diyip çalıştırdım arabayı saat 08:30 civarıydı. daha 10 mt gitmeden aysu dur dedi. yine noldu amk kahpesi diyemedim tabi. noldu dedim sadece. gitmesek mi dedi. saçmalama istersen dedim. o da korkuyorum ama bu neyin nesi çok merak ediyorum serkan dedi. tabi onu dinlemeden yoluma devam ettim. ama sürekli durmamı söylüyordu. en son dayanamadım ve baya bağırdım. bi an sustu sadece bana bakıyordu. ona bakmamaya çalışıp sürüyordum. ama sürekli bana bakıyordu kin ve öfkeyle bi an bişeler mırıldandığını duydum. yavaşlayıp ne dediğini analamaya çalıştım. beyler size yemin ederim ben o an altıma sıçmadıysam bi daha sıçmam. aysu bana öyle kin ve öfkeyle bakıyordu ki aynı zmanada arapça bişeyler mırıldanıyordu. ne diyosun diyordum anlamıyordum. beni hiç duymuyordu sadece arapça mırıldanıyordu. aracı durdum kendine gelmesi için. bi an arabanın kapısını açtı ve tekrardan koşturmaya başladı. ağaçların arasına doğru gidiyordu. yağmur iyice şiddetlenmişti. hiç bi yerde yoktu. bu kadar çabuk gözden kaybolması imkansızdı. bulamıyordum hiç biyerde. bırakıpta gidemiyordum. ailesi bana emanet etmişti çünkü. ne anlatcaktım ki kadınlara hayatta inanmazlardı. kızlarına bişey yaptığımı düşünürlerdi. yaklaşık 2 saat ormanın içinde deli gibi aradım. perişan olmuştum artık. araca döndüm. aklıma o ağaç geldi ve ağacın oraya gittim tekrar. zaten ne geldiyse başımıza o ağaç yüzünden geldi. ağacın yanına vardım. araçtan inip etrafa bakınıyordum.

ya iyi okuyoruzda biraz hızlı yaz bak seni en öne aysuyu arkana en arkayada o kızı o ağaca bağlayıp gibicem bak az kaldı

dikkate değer hiç bişey yoktu. sinirimden ağlıyacaktım artık. bi sigara yaktım son birayı açtım. arabanın içinde kapılar açık şekilde oturuyordum. uzaklara bakıyordum. en ufak dikkat çeken bişey olsa hareketlenicektim. ama yoktu gençler saat 13:00 falan oldu. en ufak bişey yoktu. ormanın içine girdim tekrar yağmur dinmişti aradım her yeri ama yok işte. döndüm arabaya basıp eve geldim tekrar belki buraya gelir umuduyla. zaten başka bi yere gidemezdim. jandarmaya haber versem bu yaşadıklarımı anlatsam kesin beni tutuklarlardı çünkü kimse inanamaz. kızla dağ evinde başbaşayız ve kız ortadan kayboluyor. kesin beni alırlardı içeri. bu riski alamazdım. eve döndüm. başka yapıcak hiç bişeyim yoktu. bi umut geri döner diye beklemeye başladım. (telefon konusunu açan bi arkadaş vardı dipnot düşüyorum. bulunduğumuz yerde cep telefonu kesinlikle çekmiyordu. hatlarımız avea çünkü. zaten şöyle bi durum var aysuya hiç bi şekilde ulaşamazdım çünkü telefonu arabadaydı) kapının önüne çıktım oturuyordum. inanın o kadar yorgun ve o kadar uykusuzdum ki. aysuya dair hiç bişey yoktu ortada. ağlamaya başladım sinirden. içeri geçtim hava serinlemişti saat 17:00 civarıydı. bulutlar o kadar doluydu ki ama yağmur yağmıyordu. çok şiddetli bi yağmurun geleceği belliydi. kanepeye uzandım biraz düşünmeye başladım.

eee sonra

rezerved evde tek yasiyom amk yarin gunduz sirketde okurum

aysunun sesi geliyordu. çığlık çığlığa. koşup dışarı çıktım sesin geldiği yere doğru amansız bi şekilde koşturuyordum bi yandan da aysu aysu diye bağırıyordum. sese doğru koştukça ses uzaklaşıyordu. çığlık sesi kötü bir gülüşe dönmüştü. durdum sese odaklanmaya çalışırken o kıvırcık saçlı kızın ağzını sonuna kadar açıp üstüme siyah bi sıvı akıtmasıyla sıçradım yerimden. inanılmaz bir kabustu. saat 23:30 olmuştu. hemen dışarı çıkıp evin civarlarına baktım aysu yoktu. kafayı yiyecektim. ve öncede sezinlediğim gibi dışarda inanılmaz bi yağmur ve inanılmaz bi fırtına vardı. çok çaresizdim. ben hiç bu kadar çaresiz kaldığımı hatırlamıyorum. oturup ağlamaya başladım. dişlerimi yumruklarımı sıkıyordum. ne yapacaktım ne diyecektim ben kızın ailesine ve kendi aileme. bi duş almak için banyoya girdim cenabettim hala güzelce temizlendim. üstümü değiştirmek üzere odaya çıkarken fırtınadan olsa gerek elektrikler gitti. göz gözü görmüyordu. yavaşça ayağımla ve llerimle duvarlarla basamakları kontrol ederek odaya çıktım. küçük sadece çakan şimşekler evi aydınlatıyordu onun dışında heryer kapkaranlıktı. bi şekilde üstümü giyindim. aşağı inecekken mutfağın camından tıkırtılar geliyordu yine hızlı adımlarla merdivenlerden indim. durdum mutfağa girmedim. sese odaklandım 2 kere tıklandı yine cama ağır adımlarla ve müthiş bi korkuyla mutfağa girdim

pencereye doğru baktığımda bi karanlık vardı. iyice odaklandım ve bişeyin geçtiğini gördüm yine. müthiş bi korku anlatamam o anı. ama dayanamadım artık ne olursa olsun dedim. kapıyı açtım ormanın içine kıvırcık saçlı kız olduğunu düşündüğüm bi canlı girdi. ama seçemedim çok net. arkasından koşturmaya başladım ve durdum. bunu yapamazdım. korkuyordum çünkü. eve geri dönüp üstüme kalın bişeyler aldım arabaya atladım ve o çevrelerde dolanmaya başladım. turluyordum. dikkat çeken bişey yada aysuya ulaşmak ümidiyle. ağacın ordanda geçtim. başta dikkate değer bişey yoktu ama ağacın dibinde bişey farkettim. sanki eşelenmiş ve üstü tekrar örtülmüş gibiydi. başta önemsemedim ama zaten bu ağaçta bişeyler olduğu kesin diye düşünüp indim araçtan. ağacın dibine doğru gittim. önce çekinerek ve korkuyla ayağımla eşelemeye başladım. biraz cesaret alıp elimle eşelemeye devam ettim. avuç içi kadar bi bez parçası vardı elimi attım çekmeye başladım bişeye takılmıştı zor geliyordu zorlada olsa çıkardım bezi ordan. bezin içinde bişey olduğu çok aşikardı. bişey vardı ve onu bezle dolamışlardı.

bi el lol attım daha bi satır yazmıs okuyanı gibsinler okumayın beyler

Devam panpa

bilgilendirme mesajı : beyler ben gece vardiyasında çalışıyorum. yani gece işte müsait olduğum zamanlar entry giriyorum. gündüz girme şansım yok çünkü yatıyorum akşama kadar. işler yoğun olduğundan bazı geceler pek entry giremiyorum. anlayışınız için teşekkürler panpalar.