+18
-2
okuyacak olan varsa ço ksaçma bir hikaye ayıktırayım
şimdi ben bakkala gittim ekmek almaya. her şey güzeldi 55 kuruştu ekmek -ya da en azından ben öyle zannediyordum- yanıma tam olarak 55 kuruş aldım. iki 25 kuruş ve bir tane 5 kuruş. her şey iyiydi ta ki ekmek dolabına yönelene kadar. ekmeğimi seçtikten sonra sağ ve sola baktım poşetleri göremedim. bu ne densizlik ekmek alıcaz poşet yok. elimde somunla kalakaldım öyle. bi insan poşetsiz somun ekmekle napabilir ki, öyle kala kalırsam başkaları hakkımda ne düşünür? rezil olurum amk. bu düşünceler eşiğinde panik atakta bastırınca artık bilincim yarı açıktı. fazla düşünemeden kasaya doğru yöneldim. hatırladığım kadarıyla 2 kız malbora touch alıyolardı ayrıca sağdaki kırmızı t shirtlü olan sakız seçiyodu. neyse ben ekmeği uzattım sanki kasadan geçirekmiş gibi. "60 kuruş abim" dedi. onu dedikten ve beynimde şimşekler çaktı ve kalan bilincimin 2/4'sinide orada kaybettim. yanımda 55 kuruş vardı. "abi 5 kuruşu sonra verim" diyemezdim çünkü bakkala ve yandaki kızlara fakir imajı çizerdim. gerçi biraz düşündükten sonra bunun saçma olduğunu anladım çünkü adidas -orji ha-eşofman altı ve siyah converse giyiyordum, t shirte sanırım mudo idi. "5 kuruşun hesabını yapan pinti" statüsündeydim artık ve bir şeyler yapmak zorundaydım. para arıyomuş gibi yapmak adına ekmeği sol elime aldım ve sağ elimle ceplerimi karıştırmaya başladım. sağ elimle iki 25 kuruşu ublduğumu düşünürken sol elimle ekmeği çok düzgün tutmadığımı fark ettim ve ekmek dengesini kaybederek solumda malbora touch alan kızın ti shirtüne sürttü. kızın t shirt krem renginden sarımtırak bi renge büründü. "ya napıyosunu bee" demeye kalmadan özür nidaları atmaya başladım. gözüme kara perde inerken ekmek alma şansımı kaybettiğimi fark ettim ve boğuk bir şekilde "pardon" dedikten sonra ekmeği ekmek dolabından aldığım yere koydum. "iyi günler" demeye yeltendim ama ağzımdan sadece sesli harflere bastırılmış bir şekilde "iyi" çıktı. çıkarken de kapının eşiğinde duran domates kasasını fark etmedim zaten. ayağım takıldı. klişedir zaten rezil olduktan sonra ayağın takılması. o tarz klişelerde gelir beni bulur. sendeledikten ve kızların şaşkın kahkahalarını görmezden geldikten sonra yokuş yukarı koşmaya başladım.
özet: üstüme sosyallik atın
