Akşam üzeri olmuştu. Gene cinlerin ortalığa çıkış vakti gelmişti. Bu vakitte evden çıkmak hele hele dereye gitmek bana gore bir delilikti. Hiç istemiyordum ama Burak başına bir bela alabilirdi. Geri zekalı bizi de peşinden sürüklüyordu. Dun söz vermişti halbuki büyü yapmamaya. Ama o an aklıma daha beter şeyler geldi. Ya Burak oltayi alıp büyü yapmaya gitmediyse ya daha vahim şeyler varsa. Burak i cinler kaçırmış olabilir mıydı ? oltayi hakikaten oraya mi koymuştum belki başka yere koydum da onun günahını mi aliyordum. Burak şimdi hakikaten derede mıydı. Bugün gidip baktığımızda yoktu.O sira aklima en am suresi 71 ayetinde ki " seytanin kapip kactigi col ortasinda saskin birakilan kimse gibi" ayeti geldi. Delirecektim. Ama mecbur bir şeyler yapmam lazımdı. Şimdilik yapılacak tek şey dereye inmekti. Akşam oldu gelmemişti gece de gelmezse Allah korusun ölüsünü bulabilirdik. Yahut hiç haber alamayabilirdik bir daha.

ibrahimi kolundan tutup zorla beraberimde zütürmeye başladım. Yoksa ona kalsa korkudan evden cikmayip beni tek yollayacakti. "Oğlum evde tek başına kalırsan belki başına bela gelir yanında gel de ne olursa beraber olsun" deyince zar zor ikna oldu. Ürpere ürpere yola koyulduk. Her adım atisimizda çıkan sesler bizi urkutuyordu. Elimizdeki fenerle kısıtlı bir görüş alanımız vardi. Zar zor derenin oraya vardık. ibrahim kolumdan sımsıkı tutmuştu. Korka korka etrafa bakındık. her ayrıntı aklımıza cinleri getiriyordu. zaten hiç çıkmıyordu ki. sessizce burak, burak diye seslendik. yanıt gelmiyordu. iyice endişelenmeye başladım. ben burak ı burada bulacağımızı hesap ediyordum. bulamazsak ne olacaktı. hiç bir fikrim yoktu.

o ara hayatımda hiç unutamayacağım tiz ve korkunç bir kahkaha duyduk. "hahahaaaaahaha" öyle iğrenç öyle korkutucu bir kahkahaydı ki bu. ibrahime baktığımda bembeyazdı. insan korkunca yüzü kireç gibi olur mu? oluyormuş. bu bu bub u bubu ne diye kekelemeye başladı ibrahim. ben allahım yardım et allahım yardım et diyordum. o ara siyah kalın pullu yılanı gene alaycı bir ifadeyle yanımızda bulduk. korkudan bayılacaktım. böyle bir şey nasıl olabilirdi. bu kahkaha neydi. yoksa yılandan mı geliyordu. ibrahimle beraber sanki önceden anlaşmış gibi koşarak eve doğru uçuyorduk resmen. bir yandan alllaaah bismillaaah diye bağırıyorduk. eve yaklaştığımızda müthiş bir ses daha duyduk.