atma panpa. bi tarafında hep o olsun . sevmeye özlemeye devam et. ama kimse senden degerli degil panpa. bırak o orda kalsın . sen hayatını devam ettir. benimde vardı bu sekil birisi. hala yeri ayrıdır. ondan sonrakı kızlar bile bilir. bi bileklik vermişti bana . cıkartmıcagıma yemin ettim kendime he kıza falan degil o beni bu kadar mutlu etti bende bu bilekligi cıkartmıcam dedim. tanıstıgım seviştigim kızlara bile söyledim . cıkart dediler. o bileklik cıkmıcak istersen gidebilirsin ama cıkmıcak dedim. hala daha takarım panpa ama şimdi gelse gel deneyelim dese olmaz. cünkü ben onu sevmiyorum panpa kendi zihnimdeki onu seviyorum . daha cok tanırsam herseyini ögrenirsem standarta baglarsak degişir. herkes gibi olur o yüzden onsuz onu yasamaya devam ediyorum hayatımdan hiç cıkmıcak 4 sene oldu hala bi köşede sessiz sedasız bekliyor içince aklıma geliyor yalnız kalınca özlüyorum ama onun bundan haberi yok . bende kalan hayatıma devam etmeye calısıyorum ve basarıyorumda

öncelikle üzüdüm ama birazda senin için sevindim panpa. acılar karakteri olgunlastırır tarzı bişey var kesinlikle katılıyorum . bu olayda senin karakterini olgunlastırıcak güclendiricek panpa. anlattıgın kadarıyla sen basından beri adam gibi davranmıssın . ama malesef iyi cocuk muhabbeti dönmüş gibime geldi. arkadasta normal olarak sana arkadas kalalım ama arkandayım gibi standart yalanı söylemiş. bundan sonra yapman gereken giblememek panpa. umursama . hiç olmamıs gibi . ben böyle bişey yasadıgımda birine baglandıgımı hissettigimde ondan kalan herseyi silerim. fotolar mesajlar hediye vs. önünde onu hatırlatıcak hiç bişey kalmasın. whatsapp last seen bakıyorsan numarasını sil her yerden engelle panpa mumkünse bida görmemeye calış. yaptıgımı cocukluk sanar falan dersen sana gibtir cekmiş panpa. istedigini düşünsün. sen kendi hayatını düzene sokmaya calıs onu unut ve yeni amlarla tanış . şimdiden başarılar panpa

Uzun süredir tanıdığım ve son zamanlarda konuşmaya başlayıp aşık olduğum bir kız arkadaşım vardı.Çok sık sevgilisi olan birisi değilim ama olduğu zaman karşımdakine en samimi duygularımla yaklaşırım.

Dün kız arkadaşımla buluştuk ve sinemaya gittik. Film boyunca elimi hiç bırakmadı, başını göğsümden hiç kaldırmadı. Gözlerine bakmaya bile kıyamıyordum. Artık bir şeyleri rayına koyduğumu ve benim de güzel şeyler yaşayabileceğimi düşünmeye başlamıştım. Tarifsiz bir duyguydu.

Birkaç gün önce bana bir arkadaşıyla Kadıköy'e gideceğini söylemişti. Arkadaşının kız olduğunu düşünüp pek üzerinde durmadım.Ama buluştuğumuzda arkadaşının (benim de tanıdığım) bir erkek olduğunu öğrendim. Bozulduğumu anlamıştı.

Eve dönmek için ayrıldığımızda eve varınca bana mesaj atmasını istedim. Mesaj gelmişti.Ona ben evde otururken kendisinin başka bir erkekle istanbul'un diğer tarafına gitmesinin bana yaşatacağı duyguları anlamasını söyledim.Ona karşı olan duygularımdan dolayı kıskandığımı anlattım.

Bana "beni ailemin bile kısıtlamasına izin vermezken sana hiç izin veremem , ben sana senin bana beslediğin gibi yoğun duygular beslemiyorum , sanırım arkadaş kalmamız daha doğru , ama ben hep senin yanındayım" gibi şeyler söyledi. Bunu hak etmemiştim.

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Aşkımın karşılığı bu olmamalıydı.Zor zamanlarda sığındığım tek liman olan hayallerimi benden çalmıştı.Onu telefonla aradım.Bir saat boyunca ağlayarak , bana yaşattığı duyguları ve hala bir şeyleri değiştirme şansımızın olduğunu söyledim.Ama o kararını vermişti.

En yakın arkadaşlarımla paylaştım bu durumu. Tavsiyelerini dinledim.Ve şu anda belki de gerçek hayatta hiç karşılaşmayacağım siz "panpalarımın" bana vereceği her bir teselli ve tavsiyeye ihtiyacım var. Hala gözlerim nemliyken belki de ayağa kalkmama yardımcı olabilirsiniz. Bekliyor olacağım.

Not: Sizi ciddiye alabilmem için lütfen bana veya kız arkadaşıma küfür etmeyin.

Uzun süredir tanıdığım ve son zamanlarda konuşmaya başlayıp aşık olduğum bir kız arkadaşım vardı.Çok sık sevgilisi olan birisi değilim ama olduğu zaman karşımdakine en samimi duygularımla yaklaşırım.

Dün kız arkadaşımla buluştuk ve sinemaya gittik. Film boyunca elimi hiç bırakmadı, başını göğsümden hiç kaldırmadı. Gözlerine bakmaya bile kıyamıyordum. Artık bir şeyleri rayına koyduğumu ve benim de güzel şeyler yaşayabileceğimi düşünmeye başlamıştım. Tarifsiz bir duyguydu.

Birkaç gün önce bana bir arkadaşıyla Kadıköy'e gideceğini söylemişti. Arkadaşının kız olduğunu düşünüp pek üzerinde durmadım.Ama buluştuğumuzda arkadaşının (benim de tanıdığım) bir erkek olduğunu öğrendim. Bozulduğumu anlamıştı.

Eve dönmek için ayrıldığımızda eve varınca bana mesaj atmasını istedim. Mesaj gelmişti.Ona ben evde otururken kendisinin başka bir erkekle istanbul'un diğer tarafına gitmesinin bana yaşatacağı duyguları anlamasını söyledim.Ona karşı olan duygularımdan dolayı kıskandığımı anlattım.

Bana "beni ailemin bile kısıtlamasına izin vermezken sana hiç izin veremem , ben sana senin bana beslediğin gibi yoğun duygular beslemiyorum , sanırım arkadaş kalmamız daha doğru , ama ben hep senin yanındayım" gibi şeyler söyledi. Bunu hak etmemiştim.

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Aşkımın karşılığı bu olmamalıydı.Zor zamanlarda sığındığım tek liman olan hayallerimi benden çalmıştı.Onu telefonla aradım.Bir saat boyunca ağlayarak , bana yaşattığı duyguları ve hala bir şeyleri değiştirme şansımızın olduğunu söyledim.Ama o kararını vermişti.

En yakın arkadaşlarımla paylaştım bu durumu. Tavsiyelerini dinledim.Ve şu anda belki de gerçek hayatta hiç karşılaşmayacağım siz "panpalarımın" bana vereceği her bir teselli ve tavsiyeye ihtiyacım var. Hala gözlerim nemliyken belki de ayağa kalkmama yardımcı olabilirsiniz. Bekliyor olacağım.

Not: Sizi ciddiye alabilmem için lütfen bana veya kız arkadaşıma küfür etmeyin.