Sevgili panpalarım ilk hikayemin devdıbını yazacak vakit buldum aha buraya bıraktım linkini okumayanlar için ilk hikayeyi okuyun : http://www.incisozluk.com...m%C4%B1-anlat%C4%B1yorum/

Neyse Panpalarım okumayanlar için ilk hikayenin linkinin olduğunu tekrar hatırlatarak ikinci bölüme geçiyoruz, Biliyorsunuz ki ilk hikayede ben okulda kalmıştım bin arkadaşlarım beni satmıştı vs vs
şimdi anlatacaklarım da bir insanın yeniden hayata tutunuşunu okuyacaksınız tabi içinde eski yengeniz de var ona göre yok panpa eski yengeye 5 sana 10 gibi huur yorumlar yapmayın.

Endüstri meslek lisesi pişmanlık hatırlatmamızı da yapalım sonuçta halen aranız da mal gibi gidenler var biliyorum. Neyse dönelim hikayeye şimdi Şükrü olacak bin kendisini Haydarpaşa endüstri meslek lisesine bir şekilde atmıştı. Orhan da benden yana destek olarak aynı okulda ikinci yılı okumaya karar vermişti canım panpam buradan kendisine de selam ediyorum.

Okulda kalmamın ardından babam beni servisten almıştı sonuç olarak adam haklıydı beyler okula minibüsle gitmeye başladım. ilk günler biraz koyuyordu benden bir yaş küçük çocuklar ile aynı sınıfta okumak ama kendimi teselli edecek bir şey buldum endüstri meslek lisesi olduğu için sadece ben değil benim gibi 5-6 kişi daha vardı sınıfta çift dikiş.

Devam edeceğiz beyler rezz alın sonra vay efendim trend olunca ben rez almadım diye gelmeyin.

iki kişi tarafından çügülenmiş ama endüstri meslek liseliyiz vazgeçmeyiz hikayeye devam.
Evet beyler ikinci sene okula dediğim gibi minibüs ile gidip geliyordum biliyorsunuz babam servisten beni almıştı.Bir gün böyle e5 kenarında minibüs beklerken bir baktım bizim Orhan lan dedim bunun ne işi var okulun ilk günlerinden kaçmaya mı başladı bu diyerek yanına gittim. Beni görünce oda doğal olarak bana doğru geldi panpa senin ne işin var minibüsle hadi ben ilk sene kaldım bizimkiler ondan beni aldı sana ne oldu amk ?

Orhan kanka bizim pederde serviscilerin yaptığı zamdan sonra minibüsle göndermeye karar verdi gibtir et daha iyi oldu. Bizim Orhan öyle diyince ulan dedim bizim peder bey yine iyi amk bu çocuğu babası durduk yere almış neyse Orhan'a bundan sonra beraber gideriz panpa okula minibüsle dedim hay demez olaydım amk Kanka bizim derslerin saatleri belli olmuyor bazen diyerek bakarız tarzı bir cevap verdi bildiğiniz eziklendiğimi ilk defa hissettim ulan amk her şey ne güzel başlamıştı sözde lisenin reisi fln olacaktık şimdi ise lisenin amelesi gibi bir şey olmuştuk hani böyle hiç bırakmaz dağılmayız fln demeyin beyler hayata büyük konuşmamak gerektiğini yine ilk defa orada anladım.
Artik daha olgun düşünüyorum gibi geliyordu.

Devam edeceğiz beyler.

Endüstri meslek lisesi pişmanlıktır diyerek yine sosyal mesajı verdim hikayeye devam ediyorum.
Akşamları artık okuldan geldikten sonra azda olsa ders çalışmaya çalışıyordum okulda dersleri anlamak için dikkatlice dinliyordum yani artık öyle eskisi gibi vur patlasın çal oynasın kafasından hem biraz mecburi hemde vicdan olarak rahat olmak için çıkmıştım. Hafta sonları Orhanla vs buluşurduk genelde arada bir Şükrü ibinesine denk geliyorduk o Orhan'la konuşurken ben bir kaç adım geride durarak konuşmalarının bitmesini bekler hale gelmiştim.

Okulda mevcut sınıfımda ki çocuklar geçen senekilerden iyi çocuklardı. Sıra arkadaşım Okan olsun fatih, hüseyin,küçük hobbit yusuf ve kankam furkan olsun genelde iyi anlaştığım kişilerdi. Tabi diyeceksiniz ki 50 kuruş isteyen tirreklerden yok mu onların endüstri meslekte olmaması gibi bir ihtimal zaten yok bu arada eski mahallemden kavgalı olduğum ilker diye binin şerefsizin önde gideni eleman nasıl olduysa 10-15 gün sonra bizim sınıfa gelmişti tabi onu görür görmez başıma büyük bir bela aldığımı anladım.
panpalar devam edeceğim emin olun hayat dersi gibi bir hikaye olacak.

Evet beyler hikayeye kaldığım yerden devam ediyorum.
Sınıfa nasıl olduysa eski düşmanım diyebileceğim bizim mahallenin en taktan en bin çocuğu ilker gelmişti aynı sınıfta okumak yada başıma bela almaktan değil bu sene sınıfta kalmamak için kendi kontrolümü kaybetmekten korkuyordum anlatınca sizde anlayacaksınız zaten ilker'in nasıl bir bin olduğunu.

Okulda pek etliye sütlüye karışmadan sadece derslere odaklanmak ile uğraşırken bir yandan endüstri meslek lisesinde ki binler ile uğraşmak zor oluyordu.Bu ilker dediğim eleman öğretmenlere karşı gelen okumak istemediğini açık açık ifade eden babasının zorla onu okula yolladığından bahseden bir tipti ilk başlarda ne kadar konuşmasam da zamanla aynı minibüsle gidip geldiğimiz için ufak tefek konuşmak zorundaydım. Ulan burjuva insandım burnumdan kıl aldırmazdım şimdi ise müptezellere tirreklere karşı ses çıkaramıyordum.

Okulda geçirdiğim her gün her saniye okumanın önemini bir kez daha anlıyordum beyler okumazsanız gerçekten hayatta normalde yolda selam vermeyeceğiniz insanlar ile muhatap olmak zorunda kalırsınız istemediğiniz şeyleri zorla yaparsınız. ilker'in takıldığı bir çocuk vardı gözlerinin altı her gün mor ve her ders en arka sırada uyuyordu sokakta görseniz torbacı diyeceğiniz adamla aynı sınıfta okuduğunuzu düşünün tabi sadece bu çocuk değil keleş ile fotoğraf çektiren doğulu 2 kardeş gibi bir çok ipsiz sapsız insanlar ile birlikte okudum.
devam edeceğiz beyler okuyun.

-DUYURU-
panpalarım okuyanlar kendilerini bir belli etsinler hikayeye ona göre devam edeceğiz.

Evet beyler Okuyun bu memleketin bolca amelesi var endüstri pişmanlıktır.
Okul hayatımın ikinci senesi baya beklediğimden daha zor geçiyordu. Derslere olabildiğince kendimi vermeye çalışsam da ortamdan hemde aslında içimde günden güne artan umutsuzluk beni korkutuyordu içimde öyle bir korku vardı.

Okuldan çıkmış bir gün eve gidiyorduk ilker ve müptezel arkadaşı devran yolun yarısında benden minibüs paralarını karşılamamı istediler parayı harcadıkları ve hiç paraları olmadıklarını söylediler ben bu mevzuya inanmadım çünkü bu tip insanlar genelde endüstri meslek lisesinde bolca bulunurlar kimden ne kadar para koparırlarsa onlar için kardır.

Yol kenarına geldiğimizde minibüse binmeden yine tekrarladılar para mevzusunu ilker beni tanıyordu bende para olduğundan adı gibi emindi. Tabi yine yufka yürekli olduğumu ve parayı verebilme ihtimalim olduğunu da biliyordu çakal tabi bu sefer onun beklediği gibi olmadı minibüse atladığım gibi bin bir gülümseme ile ayrıldım.

Devam edeceğiz.

Evet beyler rezleri görünce şen çocuklar gibi seviniyorum neyse devam edelim.
Okulda ki müdür yardımcısını hatırlayanınız vardı birinci hikaye de atlatmıştım ya o faşo müdür yardımcısını ilk sınav dönemine yakın bir tarihte okuldan nedenini bilmediğimiz şekilde kovmuşlar tabi ben bunu sonra duyunca sevindim rüşvetçi bin keşke beni okula almasaydı ama zıkılmış zütün davası olmaz şemşiye girdi bir kere.

Sınavların tarihi yaklaştıkça ağasından korkan kemal sunal gibi boğazımda ki tükürük bilem kuruyordu. Benden bir yaş küçük olan sınıf arkadaşlarım yani amk liselileri diye sövdüğüm kitle sayesinde okulda sınıfın adı çıkmıştı. Dünyada ki bütün çeşit insanları toplamışlar öyle bir sınıf olmuş lan hangi insan evladı minibüs kornası sesini minibüs kornasından daha iyi çıkarır bizim sınıfta vardı öyle bir muhallak hoca ders anlatırken kadıköy-gebze minibüsleri gibi ses çıkarıyordu.

Şimdi diyeceksiniz ki lan oğlum o kadar gömüyorsun ediyorsun peki senin derslerin çok mu iyi cevap olarak tabi ki hayır beyler nato kafa nato mermer anlamaya çalışıyordum ama ee altyapı olmayınca bir taka benzemiyor. Sınıfın başarı ortalaması uçlu kalem sayısından düşük hocanın birisi bize son derste idiot demişti tabi bizim sınıf da ben dahil kimsenin ingilizcesi olmadığı için bir tak anlamadık anlamadığımız gibi de güldük ders bitti evlere zıktır olup giderken Okul çıkışında ilker yine yanımda bitti.

devam edeceğiz kardeşlerim panpalarım.

Hikaye yeterli okunmadığı için ikinci bölümü burada bitiriyor ileri bir tarihte çok istek olursa yazarım.